Przekład z roku 1593 
Mt 3
Rozdział III. 1. Jan ná puszczy pokutę i przyście Christusowo opowiáda. 4. Odzienie i żywność Janowá. 6. Spowiedź przed Janem. 8. Owoce pokuty. 10. Dobre uczynki potrzebne. 11. Krzest Janow á Christusow rożny. 13. Christus okrzczon od Janá. 16. Okazánie Trojce świętej.
1. A we dni one przyszedł Jan Krzciciel, każąc ná puszczy Judskiej,
2. i mowiąc: Czyńcie pokutę : ábowiem przybliży się krolestwo niebieskie.
3. Bowiem ten jest, o ktorym mowił Isajasz prorok, rzekąc: Głos wołającego ná puszczy; Gotujcie drogę Páńską: proste czyńcie ścieżki jego.
4. A ten Jan miał odzienie z sierci wielbłądowej, i pás skorzány około biodr swoich: á pokarm jego był száráńcze i miod leśny.
5. Tedy wychodziłá do niego Jerosolimá, i wszytká Judska ziemiá; i wszytek kraj około Jordanu.
6. I byli krzczeni w Jordanie od niego, spowiádájąc się grzechow swoich.
7. A gdy widział wielu z Pháryseuszow i Sádduceuszow przychodzących do krztu swego, mowił im: Rodzáju jászczorcy, ktoż wam pokazał ábyście uciekáli od przyszłego gniewu?
8. Czyńcież tedy owoc godny pokuty.
9. A nie chciejcie mowić sámi w sobie, ojcá mamy Abráhámá. Abowiemci wam powiedam, iż może Bog z kámieniá tego wzbudzić syny Abráhámowi.
10. A już i siekierá do korzeniá drzew jest przyłożona. przeto wszelkie drzewo ktore nie dáje owocu dobrego będzie wycięte, i w ogień wrzucone.
11. Jać was krzczę wodą ku pokucie: ále ten ktory przyjdzie zá mną (mocniejszy jest niż ja: ktoregom trzewikow nie jest godzien nosić) tenci was okrzci Duchem ś(więtym) i ogniem.
12. ktorego łopátá w ręku jego, á wyczyści bojowisko swoje, i zgromádzi pszenicę swą do gumná, á plewy spali ogniem nieugászonym.
13. Tedy Jesus przyszedł od Gálilejej nád Jordan do Janá, áby był okrzczon od niego.
14. A Jan mu nie dopuszczał, mowiąc: Ja potrzebuję ábym był okrzczon od ciebie, á ty idziesz do mnie?
15. A Jesus odpowiádájąc rzekł mu: Zániechaj teraz. ábowiem ták się nam godzi wypełnić wszelką spráwiedliwość. A także go dopuścił.
16. A gdy był Jesus okrzczony, wnet wystąpił z wody. A oto się otworzyły jemu niebiosá: i widział Duchá Bożego zstępującego jáko gołębicę, i przychodzącego nań.
17. A oto głos z niebios mowiący: Tenci jest Syn moj miły, w ktorymem się ukochał.
