Przekład z roku 1570 
Jn 9
Rozdział 9.
1. A Mimo idąc ujrzał człowieká ślepego od národzenia.
2. I spytáli go uczniowie jego, mowiąc Rábbi, kto zgrzeszył, ten li álbo rodzicy jego, iż się ślepym národził?
3. Odpowiedział Jezus, áni ten zgrzeszył, áni rodzicy jego, ále żeby okazáły się spráwy Boże w nim.
4. Ja muszę działáć spráwy (onego) ktory mię posłał, pokąd dzień jest: przyjdzie noc, kiedy nikt nie będzie moc spráwowáć.
5. Poki ná świecie jestem, świátło jestem świátá.
6. To rzekszy plunął ná ziemię, I uczynił błoto z ślin, i pomázał błotem oczy ślepego.
7. I rzekł jemu, idź, umyj się w sadzáwce Syloamskiej, co się wykłáda posłány, odszedł przeto i umył się, i przyszedł widzący.
8. Sąsiedzi przeto, i ktorzy widáli go pierwej, iż żebrak był, mowili, Nie ten li jest ktory siedział i żebrał.
9. Inszy mowili, że ten jest, inszy záś, Nie, ále podobny mu jest, on (záś) mowił, iż ja jestem.
10. Rzekli przeto jemu, Jáko otworzyły się tobie oczy?
11. Odpowiedział on i rzekł, Człowiek rzeczony Jezusem, błoto uczynił, i pomázał moje oczy, i rzekł mi, idź do sadzawki Syloámskiej, á umyj sie odszedszy záś, i umywszy się przeźrałem.
12. Rzekli przeto jemu, gdzie jest on? Mowi nie wiem.
13. Wiodą go ku Fáryzeuszom, (ktory był) niekiedy ślepym.
14. Byłá záś sobotá, kiedy błoto uczynił był Jezus, i otworzył jego oczy.
15. Przeto go zásię spytáli Fáryzeuszowie, jáko przejrzał?
16. On záś rzekł im, Błoto mi włożył ná oczy, i omyłem, i widzę. Mowili przeto z Fáryzeuszow niektorzy, Ten człowiek nie jest od Bogá, iż soboty nie chowa. Inszy záś mowili, jáko może człowiek grzeszny tákowe známioná czynić? I było rozerwánie miedzy nimi.
17. Mowią zásię ślepemu, Ty co mowisz o nim, iż otworzył twoje oczy? On záś rzekł, że prorok jest.
18. Nie wierzyli przeto żydowie o nim, żeby ślepym był i przejrzał, áż wezwali rodzicow, onego ktory przejrzał.
19. I spytáli ich, mowiąc, ten li jest syn wász ktorego wy powiedacie, iż ślepym się urodził? Jákoż przeto teraz widzi?
20. Odpowiedzieli im rodzicy jego, i rzekli, wiemy że ten jest syn nász, á iż się ślepym urodził.
21. Jáko záś teraz widzi nie wiemy, álbo kto otworzył jego oczy, my nie wiemy, ma sam látá, jego pytajcie, sam o sobie powie.
22. To rzekli rodzicy jego, iż się bali żydow, Bo już byli postánowili żydowie, áby, jesliby go kto wyznał Krystusem, z szkoły wyrzucon był.
23. Dlatego rodzicy jego rzekli, iż látá ma, jego pytajcie.
24. Wezwali przeto po wtore człowieká ktory był ślepym, i rzekli mu, Daj sławę Bogu, my wiemy, iż człowiek ten grzeszny jest.
25. Odpowiedział on przeto i rzekł, jesli grzeszny jest, nie wiem: jedno wiem że ślepym będąc, teraz widzę.
26. Tedy zásię, jemu rzekli co uczynił tobie, jáko otworzył twoje oczy?
27. Odpowiedział im, rzekłem wam już, á nie słucháliście, co zásię chcecie słyszeć? Zali i wy chcecie jego uczniami zostáć?
28. Złájáli go przeto, i rzekli, Ty bądź uczniem jego. My záś Mojżeszowemi jesteśmy uczniámi.
29. My wiemy że Mojżeszowi mowił Bog: Ten záś nie wiemy skąd jest.
30. Odpowiedział człowiek i rzekł im, w tym bo dziwno jest, że wy nie wiecie skąd jest, á otworzył oczy moje.
31. Wiemy záś iż grzesznych Bog nie wysłuchawa, ale jesli kto Bogobojnym jest, i wolą jego czyni, tego wysłuchawa.
32. Od wieku nie słychano, żeby otworzył kto oczy ślepo národzone(go).
33. Jesli by nie był ten od Bogá, nie mogłby uczynić nic.
34. Odpowiedzieli mu i rzekli, w grzechach ty narodziłeś się wszystek, á ty uczysz nas? I wyrzucili go precz.
35. Usłyszał Jezus, iż go wyrzucili precz, i ználasszy go rzekł mu, Ty wierzysz (li) w syná Bożego?
36. Odpowiedział on i rzekł, á kto jest Pánie, ábym wierzył weń?
37. Rzekł záś jemu Jezus, i widziałeś go i ktory mowi z tobą, on jest.
38. On záś rzekł wierzę, Panie, i pokłonił się jemu.
39. I rzekł Jezus, przyszedłem ja ná sąd ná ten świát, áby niewidzący widzieli, á widzący ślepymi byli.
40. I usłyszeli to (niektorzy) z Fáryzeuszow będący z nim, i rzekli mu, zali i my ślepi jesteśmy?
41. Rzekł im Jezus, Byście ślepymi byli, nie mielibyście grzechu. Teraz zaś mowicie, iż widzimy, przeto grzech wász trwa.
