Przekład z roku 1563 
Mt 2
Kapitułá 2. 1. Krystus národzon w Bethleem, i chwalon od mędrcow. 12. Przeniesion do Ejiptu. 19. Po śmierci Herodowej. 20. Zásię wezwan do ziemie Izráelskiej.
1. A gdy się był národził Jezus w Betleem mieście ziemie Żydowskiej, za czásow Herodá krolá, oto przyszli mędrcy ze Wschodu słońcá do Jeruzalem.
2. Mowiąc, i gdzież jest on Krol Żydowski ktory się národził? abowiemeśmy widzieli gwiazdę jego na wschodu słońcá, i przyszlichmy chwalić go.
3. Co gdy usłyszał Krol Herod, był zátrwożon i wszytko Jeruzálem z nim.
4. I zebrawszy wszytki Książętá kápłańskie, i nauczyciele ludu, dowiedował się od nich gdzie się miał Krystus národzić.
5. A oni mu rzekli, W onym Bethleem ktore jest w ziemi Juda, gdyż tak jest nápisano przez Proroká.
6. I ty Bethleem ziemio Judska, nie jesteś napodlejsze miedzy Książęty Judskimi, abowiem z ciebie wynidzie wodz, ktory będzie rządził on moj lud Izráelski.
7. Tedy Herod wezwawszy potájemnie onych mędrcow, pilnie się wywiádował od nich, ktorego czásu gwiazdá się ukazáłá.
8. I posławszy je do Bethleem, rzekł, Idźcie tám, á pilnie się wywiádujcie o dzieciątku, á nalazszy je, oznajmicie mi, ábym ja też przyjechawszy chwalił go.
9. Oni tedy wysłuchawszy Krolá, szli, á oto gwiazdá ktorą byli widzieli ná wschodu słońcá, szłá przed nimi, áż przyszedszy stánęłá nád miejscem gdzie było dzieciątko.
10. A gdy ujźreli onę gwiazdę, bárzo wielką rádością uradowáli się.
11. I wszedszy w dom, náleźli dzieciątko z Máryją mátką jego, á upadszy ná ziemię, chwalili je, á otworzywszy skarby swoje, ofiárowáli mu dáry, złoto, kadzidło i mirrę.
12. Wziąwszy tedy rozkazánie od Bogá we śnie, áby się nie wrácáli do Herodá, inszą drogą odeszli do ziemie swojej.
13. A gdy już byli odeszli, oto Anjoł Páński ukazał się we śnie Jozefowi, mowiąc, Wstań, á weźmi dzieciątko i mátkę jego, i uciekaj do Ejiptu, á bądź tám áż ci opowiem, Abowiem to przyjdzie, iż Herod będzie szukał dzieciątká áby je strácił.
14. A on ocuciwszy się, wziął dzieciątko i mátkę jego w nocy, i poszedł do Ejiptu.
15. I támże był áż do śmierci Herodowej, áby się spełniło to co Pan mowił przez Proroká, rzekąc, Jam wezwàł syná swojego z Ejiptu.
16. Zátym Herod widząc iż go nágráwali mędrcowie, bárzo się rozgniewał, i posławszy kazał pomordowáć wszytki dzieci ktore były w Bethleem, i po wszytkich gránicách jego, ode dwu lat i młodsze, wedle czasu ktorego się był pilnie wywiedział od mędrcow.
17. Tedy się wypełniło to co jest rzeczono przez Jeremijasza Proroká mowiącego.
18. Głos był słyszan w Ramie, nárzekánie, płacz, i łkanie wielkie, Rachel płácząc synow swoich, nie chciáła być pocieszoná dla_tego iż ich niemász.
19. Ale po śmierci Herodowej, oto Anjoł Páński we śnie ukazał się Jozefowi w Ejiptcie, mowiąc.
20. Wstań á weźmi dzieciątko i mátkę jego, á idź do ziemie Izráelskiej, ábowiem ci ktorzy dzieciątku o żywot stali, już pomárli.
21. Tedy on ocuciwszy się, wziął dzieciątko i mátkę jego, i przyszedł do ziemie Izráelskiej.
22. Ale gdy usłyszał iż Archelaus Krolował w Judzie ná miejscu Herodá ojcá swojego, bał się tam ić, ále wziąwszy rozkázánie od Bogá we śnie, odszedł w stronę Gálilejej.
23. A gdy tám przyszedł, mieszkał w mieście ktore zową Názáreth, áby się wypełniło to co jest powiedziano przez Proroki, Iż miał być názwan Názárejczykiem.
