Przekład z roku 1593 
Mt 5
Rozdział V. 3. Ośm błogosłáwieństw. 13. Ucznie swe zowie solą. 15. Świátłem świátá, i miástem ná gorze. 17. Uczynki dobre. 18. Christus przyszedł zakon wypełnić. 21. Spráwiedliwość nászá jáka ma być. 22. Wykład piątego przykazánia. 24. Pojednánie. 28. Wykład szostego przykazánia. 29. Oko i práwicá. 32. Rozwod. 34. Nie przysięgáć. 39. Krzywdę znosić. 44. Miłowáć nieprzyjacioły. 48 Doskonáłość.
1. A widząc rzesze, wstąpił ná gorę: á gdy usiadł, przystąpili k niemu uczniowie jego:
2. á otworzywszy ustá swe, náuczał ich mowiąc:
3. Błogosłáwieni ubodzy duchem: ábowiem ich jest krolestwo niebieskie.
4. Błogosłáwieni ciszy: ábowiem oni odziedziczą ziemię.
5. Błogosłáwieni ktorzy są smętni: ábowiem oni będą pocieszeni.
6. Błogosłáwieni ktorzy łakną i prágną spráwiedliwości: ábowiem oni będą násyceni.
7. Błogosłáwieni miłosierni: ábowiem oni miłosierdzie otrzymają.
8. Błogosłáwieni czystego sercá: ábowiem oni Bogá oglądáją.
9. Błogosłáwieni pokoj czyniący: ábowiem názwáni będą synámi Bożymi.
10. Błogosłáwieni ktorzy cierpią prześládowánie dla spráwiedliwości: ábowiem ich jest krolestwo niebieskie.
11. Błogosłáwieni jesteście, gdy wam złorzeczyć będą, i prześládowáć was, i mowić wszytko złe przeciwko wam kłámájąc, dla mnie.
12. Rádujcie się i weselcie: ábowiem zapłátá obfita jest w niebiesiech. Boć ták prześládowáli Proroki, ktorzy przed wámi byli.
13. Wy jesteście sol ziemie. A jeśli się sol skázi, czymże solić będą? Ni nacz się więcej nie zgodzi, jedno áby byłá precz wyrzucona, i podeptána od ludzi.
14. Wy jesteście świátłość świátá. Nie może się miásto zákryć ná gorze osádzone:
15. Ani zápaláją świece, i kłádą jej pod korzec, ále ná świeczniku: áby świeciłá wszytkim ktorzy są w domu.
16. Ták niechaj świeci świátłość wászá przed ludźmi: áby widzieli uczynki wásze dobre, i chwalili Ojcá wászego ktory jest w niebiesiech.
17. Nie mniemajcie ábym przyszedł rozwięzowáć zakon ábo Proroki. nie przyszedłem rozwięzowáć, ále wypełnić.
18. Záprawdę bowiem powiádam wam: Aż przeminie niebo i ziemiá, jedno jotá ábo jedná kreská nie odmieni się w zakonie, áż się wszytko zstánie.
19. Ktobykolwiek tedy rozwiązał jedno z tych przykazań namniejszych, i ták by ludzi náuczał: będzie zwan namniejszym w krolestwie niebieskim: Lecz ktobykolwiek czynił i náuczał; ten będzie zwan wielkim w krolestwie niebieskim.
20. Abowiem powiádam wam, iż jeśli nie będzie obfitowáłá spráwiedliwość wászá więcej niż Doktorow zakonnych i Pháryzeuszow, nie wnidziecie do krolestwá niebieskiego.
21. Słyszeliście iż rzeczono jest stárym; Nie będziesz zábijał: á ktobykolwiek zábił, będzie winien sądu.
22. A ja wam powiádam; iż káżdy ktory się gniewa ná brátá swego, będzie winien sądu. A kto rzecze brátu swemu, Ráká: będzie winien rády. A kto rzecze, szalony: będzie winien ogniá piekielnego.
23. Jeśli tedy ofiárujesz dar twoj do ołtarzá, á tám wspomnisz iż brát twoj ma nieco przeciw tobie:
24. zostaw tám dar twoj przed ołtarzem, á idź pierwej zjednać się z brátem twoim: á tedy przyszedszy ofiárujesz dar twoj.
25. Zgodź się z przeciwnikiem twoim rychło, pokiś jest z nim w drodze: by cię snadź przeciwnik nie podał sędziemu, á sędzia by cię podał słudze, a byłbyś wrzucon do ciemnice.
26. Záprawdę powiedam ci; nie wynidziesz stámtąd, áż oddasz ostátni pieniążek.
27. Słyszeliście iż powiedziano stárym: Nie będziesz cudzołożył.
28. A ja powiádam wam; iż káżdy ktory pátrzy ná niewiástę, áby jej pożądał, już ją zcudzołożył w sercu swoim.
29. Jeśli tedy práwe oko twoje gorszy cię, wyrwi je, á zárzuć od siebie. Abowiem pożyteczniej jest tobie, áby zginął jeden z członkow twoich, niżli by miáło być wrzucone wszytko ciáło twoje do piekłá.
30. A jeśli cię práwa ręká twojá gorszy, odetni ją, i zárzuć od siebie. Abowiem pożyteczniej jest tobie, áby zginął jeden z członkow twoich, niżli by miáło być wrzucone wszytko ciáło twe do piekłá.
31. Zásię powiedziano; Iż ktokolwiek opuści żonę swoję, niech jej da list rozwodny.
32. A ja wam powiádam; iż wszelki ktory opuści żonę swoję, oprocz przyczyny porubstwá, przywodzi ją w cudzołostwo: i kto by opuszczoną pojął, cudzołoży.
33. Słyszeliście zásię iż powiedziano stárym; Nie będziesz krzywo przysięgał: ále oddasz Pánu przysięgi twoje.
34. A ja wam powiádam, ábyście zgołá nie przysięgáli; áni ná niebo, gdyż jest stolicá Boża;
35. áni ná ziemię, ábowiem jest podnożkiem nog jego; áni ná Jerusálem, ábowiem jest miásto wielkiego krola;
36. Ani ná głowę twoję będziesz przysięgał, ábowiem nie możesz uczynić jednego włosá białym ábo czarnym.
37. Niechajże mowá wászá będzie; Ták, ták: Nie, nie. A co nád to więcej jest, od złego jest.
38. Słyszeliście iż powiedziano: Oko zá oko, á ząb zá ząb.
39. A ja wam powiádam, żebyście się nie sprzeciwiáli złemu: owszem kto cię kolwiek uderzy w práwy policzek twoj, nástaw' mu i drugiego.
40. A temu ktory się chce z tobą práwowáć, á suknią twoję wziąć, puść mu i płaszcz.
41. A kto by cię kolwiek przymuszał ná jednę milę, idź z nim drugie dwie.
42. Temu ktory cię prosi, daj mu: á od tego ktory chce u ciebie pożyczyć, nie odwracaj się.
43. Słyszeliście iż powiedziano; Będziesz miłował bliźniego twego, á będziesz miał w nienawiści nieprzyjacielá twego.
44. A ja wam powiádam, Miłujcie nieprzyjacioły wásze: dobrze czyńcie tym ktorzy was máją w nienawiści: á modlcie się zá temi ktorzy was prześládują i potwarzáją:
45. ábyście byli synámi Ojcá wászego ktory jest w niebiesiech: ktory słońcu swemu dopuszcza wschodzić ná złe i ná dobre, i spuszcza deszcz ná spráwiedliwe i ná niespráwiedliwe.
46. Abowiem jeślibyście miłowáli te co was miłują, coż zá zapłátę mieć będziecie? ázaż i celnicy tego nie czynią?
47. A jeślibyście pozdrawiáli tylko brácią wászę, coż więcej czynicie? ázaż i pogáni tego nie czynią?
48. Bądźcież wy tedy doskonáli, jáko Ociec wász niebieski doskonáłym jest.
