Słowo: ani (1577) 
Wystąpienia 1-14 z 14
Mt 5,15 Ani zápaláją świece, i kłádą jej pod korzec, ále w świecznik, i święci wszytkim ktorzy są w domu.
Mt 5,35 Ani na ziemię, ábowiem jest podnożkiem nog jego: áni ná Jeruzálem, ábowiem jest miásto wielkiego krola:
Mt 5,36 Ani na głowę twoje będziesz przysięgał, ábowiem nie możesz uczynić [jedne włosa białego ábo czarne.]
Mt 10,10 Ani tá iskry ná drogę, áni dwu sukien, áni trzewikow, [áni laski:] ábowiem godzien jest robotnik [żywności] swojej.
Mt 16,10 Ani onych siedmi chlebow onych cztezech tysięcy, i <....>leście koszow wzięli?
Mt 23,9 Ani zowcie kogo ojcem wászym ná ziemi: ábowiem jeden jest ociec wász ktory jest [ná niebiesiech.]
Mt 23,10 Ani się názywajcie náuczycielmi: gdyż jeden jest náuczyciel wász, Christus.
Mk 11,16 Ani dopuśćił áby miał kto nieść naczynie przez kośćioł.
Łk 9,3 I rzekł do nich, nie bierzcież nic ná drogę, áni [lasek,] áni sumek, áni chléba, áni pieniędzy: ani miejcie po dwu sukien z osobná.
Łk 12,22 I rzekł do uczniow swoich, dlategoć wam powiedam, nie stárajcie się o dusze wásze cobyście jedli: ani o ciáło w cobyście się obłoczyli.
Łk 17,21 Ani rzeką, otoć tu, † abo † o to tám. Aboiwiem oto krolestwo Boże między wámi jest.
Łk 20,8 A Jezus im powiedział, ani ja wam powiem ktora zwierzchnością to czynię.
Jn 11,50 Ani myślicie, iż nam jest pożyteczniej, żeby jeden człowiek umarł zá lud, niżby wszystek narod zginąć miał.
Łk 21,0 Kápitułá 21. Kłádą bogacze do skárbu. 2 Uboga wdowá więcej włożyłá. 6 Opowieda Pan zborzenie kościołá i miásta. 9 Trwogi opowiedając, przedsię się swym lękać nie da. 14 Ani myślić coby odpowiedáli. 15 Obiecując im dáć ustá i mądrość. 16 Opowieda im nienawiść, i od sámych rodzicow. 19 Ale im w tym wszytkim każe się cierpliwością bronić. 21 A przed sojski nieprzyjacielskimi uchodzić. 22 Biádá brzemiennym ná ten czás. 25 Ználi ná słońcu i gwiazdách, á ná ziemi ucisk. 27 Przyście syná człowieczego. 34 Ktorego czekáć trzebá czujności i trzeźwości.
