Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 2,18 Żydowie tedy odpowiedziawszy rzekli mu: Coż zá znák okázujesz nam iż to czynisz?

Jn 19,31 [Żydowie tedy áby nie zostały ná krzyżu ciáłá w szábát, ponieważ było przygotowánie, (ábowiem dzień był wielki onego szábátu) prosili Piłatá áby im goleni połamano, i zjęto.]

Łk 23,0 Kápitulá 23. 1 Jezusá do Piłatá odwiedziono, i skargę uczyniono. 3 Piłat się z nim łágodnie umawia. 4 Winy w nim nie nájduje. 7 Śle go do Herodá. 11 Herod nim wzgárdziwszy odsyła go Piłatowi. 14 Chce go Piłat puścić skarawszy. 18. Żydowie Bárabasza puścić każą. 24 Piłat kwoli żydom czyni. 26 Jezusá pod krzyżem prowadzą Szymon mu go nieść pomaga. 27 Niewiásty Jerozolimskie płáczą. 33 Krzyżują go między dwomá złoczyncámi. 34 Modli się zá swemi krzyżownikámi. 35 Wszyscy z niego szydzą. 39 I jeden złoczyńcá. 40 Ktorego drugi strofuje. 42 A Jezusowi się modli. áby nań w swym krolestwie pamiętał. 44 Cudá się wielkie dzieją. 46 Jezus ducha ojcu oddáje. 47 Setnik go wyznawa być sprawiedliwym. 50 Jozef z Arymátyej: 52 Prosi Piłata o ciało Jezusowe. 53 Uwinąwszy w prześcieradło chowa je di grobu. 55 Niewiásty pobożne temu się przypátrują.

Jn 5,0 Kápitułá. 5. 1 Jezus w Jeruzálem uzdrowił chorego, nád sadzawką leżącego. 8 Kazawszy mu nieść łoże. 10 Żydowie uzdrowionego fukáli, iż w szábát niosł łoże. 15 Chory żydom powieda iż go Jezus uzdrowił. 16 A oni Jezusá zábić chcą. 17 Jezus im to okázuje iż on ojcá swego náśládując uczynki jego dziáłał. 21 Ktory mu dał moc nie tylko chore leczyć, ále i umárłe wzbudzáć. 22 I sąd czynić. 23 Aby ludzie czczili syná jáko czcią ojcá. 26. 27. Ktory dał synowi żywot i zwierzchność. 30 Ponieważ on sam od siebie nie może nic czynić. 32 I samże mu też dał świádectwo. 33 A iż też Jan o nim świadczył. 36 Świádczyły i jego własne uczynki. 39 Kiemu pismo Mojżeszowo i Prorockie.

Jn 6,0 Kápitułá 6. 1 Pięciorgiem chlebá i dwiemá rybkámi nákarmił Pan 5000. ludzi. 13 Ułomkow zebrano dwánaście koszy. 14 Prorokiem go názwáją. 15 I Krolem ucznić chcą, lecz Jezus dlatego precz odchodzi. 16 Ucznie ná morze wypráwił. 19 A on potym szedł po wodách zá nimi. 24 Názájutrz lud wielki przewiosł się zá nim po Kafarnaum. 26 Uczy ich Jezus ktoregoby pokármu szukáć mieli. 29 I tákie uczynki czynić. 35 Uczy ich też o prawdziwym chlebie niebieskim: i o pożywániu ciáłá swe(go) i piciu krwie swojej. 41 Żydowie przeciw temu szemrzą. 60 A z uczniow niektorzy mowę jego twárdą zowią. 66 Odchodzą od niego zgorszywszy się. 69 Ale go oni dwánaście synem Bożym wyznawáją.

Jn 10,0 Kápitułá 10. 1 O słusznym i niesłusznym wchodzeniu do owczej obory: i o wyprowadzániu owiec. 7 Do ktorych jest drzwiámi Jezus. 11 I dobrym pásterzem. 12 najemniku. 16 O owocách drugiej owczárniej, i o ich pod jednego pásterzá w jednę też owczárnią zgromádzeniu. 17 Czemu Bog ojciec Jezusá miłował. 19 Żydowie się on wádzą. 23 Pytáją go jeśliby był Christusem. 25 Ná co on odpowiedziawszy ukázuje iż on jedno jest z ojcem. 31 Kámionowáć chcą, zádawájąc mu to żeby się Bogiem czynił. 34 Z pismá im odpowieda. 39 Lecz się nan tárgnąć chcą i pojmáć go.

Jn 12,0 Kápitułá 12. 1 Jezus w Betánii. 2 Z Martą i Łázárzem wieczerza. 3 Máryja go maścią máże. 4 Judasz máści żáłuje. 6 Iż był złodziejem. 7 Jezus Máryją wymawia. 9 Zbiegli się żydowie z Jeruzálem dla Jezusá i Łázárzá. 12 Názájutrz prowadzą ná oślęciu Jezusá do Jeruzálem. 20 Niektorzy z Greckich żydow. 21 Proszą Filipá żeby mogli widzieć Jezusá. 24 Jezus opowieda śmierć swą potrzebną i użyteczną. 27 Trwoży sobą dla bliskiej świerci. 28 Ojcá o uwielbienie prosi: á on się mu ozywa. 32 Zásię śmierć swą pożyteczną być opowieda. 34 Żydowie dumáją, żeby Mesjasz umrzeć nie miał. 35 Jezus ich upomina żeby w świetle chodzili poki czás máją. 37 Dlatego mu wierzyć nie mogli, áby się proroctwá spełniły. 42 Jednák ich wiele z Książej wen uwierzyło: ále go dla chwały świeckiej wyznáwáć nie śmieli. 44 Kto wierzy w Christusá, wierzy w Bogá ojcá jego.

Jn 19,0 Kápitulá 19. 1 Piłat Jezusá biczuje. 2 Żołnierze go koronują. 6 Żydowie áby go dał ukrzyżowáć wołáją. 9 Piłat odwiodszy się z Jezusem ná stronę pyta go ktoby on i skąd był. 12 Chcąc go wypuścić. Ale dla wielkiego krzyku żydowskie(go) dał go ukrzyżowáć. 18 A on idzie z krzyżem. 19 Nád ktorym wystáwił Piłat napis. 23 Żołnierze się dzielą szátámi jego: á losy o sukienkę miecą. 25 Stoją też i białe głowy pod krzyżem. 26 Gdzie Jezus mátkę swą uczniowi ktorego miłował odlecił. 28 Zátym prágnie. 29 Ocet mu podáją. 30 A on duchá oddał. 32 Zbojcom łamią golenie. 24 Jezusowi jeden z żołnierzow przebodł bok oszczepem. 39 Jozef prosi Piłatá o ciáło Jezusowe. 40 Ktore wziąwszy z Nikodymem, uwinął w prześcierádło i włożył do grobu.