Wystąpienia 1-13 z 13
Mt 15,32 A Jesus zezwawszy uczniow swoich, rzékl: Żal mi rzészéj: ábowiem już trzy dni trwáją przy mnie, á nie máją coby jedli: á nie chcę ich opuścić głodnych, áby nie ustáli w dródze.
Mk 8,1 W oné dni zásię gdy wielka rzésza byłá, á nie mieli coby jedli: wezwawszy uczniów swoich, rzékł im:
Mk 8,2 Żal mi ludu: iż oto już trzy dni trwáją przy mnie, á nie máją coby jedli:
Łk 1,61 i mówili do niéj: Iż żádnégo nié mász w narodzie twym, coby go zwano tym imieniem.
Łk 6,7 I podstrzégáli Doktorowie i Fáryzeuszowie jeśliby w szábbát uzdrawiał: áby náleźli o coby náń skárżyli.
Łk 6,11 A oni nápełnili sie szaleństwá: i námawiáli sie coby uczynić Jesusowi.
Łk 12,2 A nié mász nic zákrytégo, coby sie wyjáwić nie miáło: áni tájemnégo, czegoby sie nie dowiedziano.
Łk 12,4 A mówię wam przyjaciołóm moim: Nie dajcie sie ustrászyć tym, którzy zábijáją ciáło, á po tym nie máją dáléj coby czynili.
Łk 12,10 I wszelki który mówi słowo przeciw Synowi człowieczému, będzie mu odpusczono: á temu coby bluźnił przeciw Duchowi świętému, nie będzie odpusczono.
Łk 15,26 á przyzwał jednégo z służebników, i spytał coby to było.
Łk 18,36 A usłyszáwszy rzészą przechodzącą, pytał coby to było.
Łk 19,3 i stárał sie áby widział Jesusá, coby zácz był: á nie mógł przed rzészą, bo był máły wzrostem.
Łk 19,15 I zstáło sie że sie wrócił dostawszy królestwá: i rozkazał wezwáć sług którym dał pieniądze: áby wiedział coby káżdy z nich zárobił.