Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: żydow (1577)

Wystąpienia 1-12 z 12

Jn 4,22 Wy nie wiecie komu się kłániacie: my wiemy komu się kłániamy: iż wybáwienie z żydow jest.

Jn 8,31 Mowił tedy Jezus do tych co mu uwierzyli żydow, Jeśliż wy przy mowie mojej wytrwacie prawdziwie moimi uczniami będziecie,

Jn 9,22 To mowili rodzicy jego że się bali żydow: ábowiem już postánowili byli żydowie, iż jeśliby go kto wyznał Christusem, áby był z zgromádzenia wyrzucon.

Jn 11,19 A przyszło było wiele z żydow [do Marty i Máryjej áby je cieszyli po brácie ich.

Jn 11,45 Wiele ich tedy z żydow ktorzy byli przyszli do Márjej, á pátrzyli ná to co uczynił Jezus, uwierzyło weń.

Jn 12,9 Dowiedział się tedy wielki tłum z żydow iż tám był: i przyszli nie tylko dla Jezusá, ále żeby też byli ujżrzeli Łázárzá, ktorego wzbudził od umárłych.

Jn 12,11 Bo wiele ich z żydow dla niego odstępowáło i wierzyli w Jezusá.

Jn 18,38 Rzekł mu Piłat, coż jest prawdá? A to rzekszy, wyszedł zásię do żydow, i rzekł im, Ja żadnej winy w nim nie nájduję.

Jn 19,20 Ten tedy tytuł czytáło wiele żydow: iż blisko miástá było miejsce ono gdzie był ukrzyżowan Jezus. A było nápisano po hebrajsku, po grecku, po łácinie.

Mt 8,0 Kápitułá 8. 2 Uzdrowienie trędowátego. 5 Setnik prosi zá sługą swym. 10 pan sie dziwuje wierze jego, i záleca ją. 11 Opowieda przyjęcie pogánow á odrzucenie żydow. 13 Uzdrawia sługę Setnikowego, 14 i swiekrę piotrowę. 16 Leczy wiele chorych. 20 Odpráwił jednego co chciał zá nim chodzić. 21 Drugiemu każe iść zá sobą. 23 Wiezie się w łodzi z uczniámi zá morze. 24 Morze wzruszone uskramia. 28 U Gergesencykow ze dwu opetánych diabły w świnie wygnał. 34 Gergesencycy proszą áby od nich odszedł.

Jn 11,0 Kápitułá 11. 1 O niemocy i śmierci Łázárzowej. 20 Martá rozmawia z Jezusem o śmierci brátniej i o zmartwychwstániu. 25 Jezus jest powstániem i żywotem. 27 Że wierzący wen nie umierają. 28 Martá potájemnie siestrze powieda o Jezusie. 31 Zá ktora i żydowie wybiegli. 31 Márja się przed Jezusem uskárża. 35 Jezus płácze. 38 Do grobu przyszedł. 41 Do Bogá woła. 43 Wzbudził Łázárzá. 45 Wiele z żydow uwierzyło wen. 46 Inszy go zaś do Fáryzeuszow odnieśli. 47 Oni rádzą przeciw niemu áby go co rychlej zábili. 49 Kájfász prorokuje. 54 Nie śmie Jezus tám nie miedzy nimi chodzić. 57 Księża z Fáryzeuszami dekret uczynili, áby im o nim powiedział káżdy kto by o nim wiedział.

Jn 12,0 Kápitułá 12. 1 Jezus w Betánii. 2 Z Martą i Łázárzem wieczerza. 3 Máryja go maścią máże. 4 Judasz máści żáłuje. 6 Iż był złodziejem. 7 Jezus Máryją wymawia. 9 Zbiegli się żydowie z Jeruzálem dla Jezusá i Łázárzá. 12 Názájutrz prowadzą ná oślęciu Jezusá do Jeruzálem. 20 Niektorzy z Greckich żydow. 21 Proszą Filipá żeby mogli widzieć Jezusá. 24 Jezus opowieda śmierć swą potrzebną i użyteczną. 27 Trwoży sobą dla bliskiej świerci. 28 Ojcá o uwielbienie prosi: á on się mu ozywa. 32 Zásię śmierć swą pożyteczną być opowieda. 34 Żydowie dumáją, żeby Mesjasz umrzeć nie miał. 35 Jezus ich upomina żeby w świetle chodzili poki czás máją. 37 Dlatego mu wierzyć nie mogli, áby się proroctwá spełniły. 42 Jednák ich wiele z Książej wen uwierzyło: ále go dla chwały świeckiej wyznáwáć nie śmieli. 44 Kto wierzy w Christusá, wierzy w Bogá ojcá jego.