Słowo: żywot (1563) 
Wystąpienia 1-20 z 42
Mt 2,20 Wstań á weźmi dzieciątko i mátkę jego, á idź do ziemie Izráelskiej, ábowiem ci ktorzy dzieciątku o żywot stali, już pomárli.
Mt 6,25 Dla_tego wam powiedam, Nie troszczcie sie o żywot wasz, co byście jedli abo co byście pili, ani o ciało wasze w czym byście chodzili: A zaż duszá nie jest ważniejsza niż pokarm? i ciało niżli odzienie?
Mt 19,16 I oto jeden przystąpiwszy, rzekł jemu, Mistrzu dobry, co dobrego mam czynić ábym miał żywot wieczny?
Mt 19,29 I wszelki, ktory by opuścił domy, ábo brácią, abo siostry, abo ojcá, ábo matkę, ábo żonę, ábo dzieci, ábo role dla imienia mojego, tyle stokroć weźmie, i żywot wieczny dziedzicznie otrzyma.
Mt 20,28 Jáko Syn człowieczy nie przyszedł áby mu służono, ále áby służył, i dał żywot swoj w okup zá wiele ich.
Mk 10,17 A ták wyszedszy w drogę, niektory gdy przybieżał á upadł mu u kolan, pytał go, Mistrzu dobry, coż czynić mam ábych otrzymał żywot wieczny?
Mk 10,30 Żeby nie miał wziąć sto_kroć więcej, teraz zá tego czásu, domow, i bráciej, i siostr, i mátek, i dzieci, i rol z prześládowániem, á w przyszłym wieku żywot wieczny.
Łk 10,25 Tám oto niektory wykłádacz zakonu wstawszy kusił go mowiąc: Mistrzu coż czyniąc otrzymam żywot wieczny?
Łk 11,27 A ták gdy to mowił, krzyknęłá wyniosłym głosem niektora niewiastá z zgromadzenia, mowiąc mu: Błogosłáwiony żywot który cię nosił, i piersi ktoreś ssał.
Łk 12,15 A ták rzekł do nich: Báczcież á strzeżcie się łákomstwá, ábowiemci nie káżdego żywot w tym należy, ktory ma dosyć májętności.
Łk 12,22 Tedy rzekł do zwolennikow swoich, dla_tegoć wam ták powiedam, nie stárajcież się o żywot wász co byście jeść mieli, áni o ciele w co byście się oblec mieli.
Łk 17,33 Ktożkolwiek będzie się stárał jákoby záchowáć duszę swą, straci ją, á ktokolwiek ją stráci zgotuje jej żywot
Łk 18,18 Tedy go pytáło niektore Książę, mowiąc, Mistrzu dobry coż czyniąc otrzymam żywot wieczny?
Łk 18,30 Ktory by nie miał wziąć dáleko więcej tego czásu, á w przyszłym wieku żywot wieczny.
Jn 1,4 W nimci był żywot, á żywot był świátłość ona ludzka.
Jn 3,4 Rzekł do niego Nikodem: Jákoż się może człowiek rodzić gdy jest stáry? Izali może wnić w żywot mátki swej po wtore, i národzić się?
Jn 3,15 Iżby káżdy ktory weń uwierzy nie zginął, lecz áby miał żywot wieczny.
Jn 3,16 Abowiemci Bog ták umiłował świát, iż Syná swego jednorodzonego dał, áby wszelki kto wierzy weń nie zginął, lecz áby miał żywot wieczny.
Jn 5,24 Záprawdę záprawdę wam powiedam: Kto słowá mego słucha, á wierzy onemu ktory mię posłał, ma żywot wieczny, áni przyjdzie w potępienie, owszem przeszedł z śmierci do żywotá.
