Słowo: zowie (1593) 
Wystąpienia 1-7 z 7
Mt 22,43 Rzekł im: Jákoż tedy Dawid w Duchu zowie go Pánem, mowiąc:
Mt 22,45 Jeśli tedy Dawid zowie go Pánem: jákoż jest synem jego?
Mk 12,37 Sam tedy Dawid zowie go Pánem: á skądże jest synem jego? A słucháłá go wielka rzesza z rádością.
Łk 20,37 A iż umárli zmartwychwstawáją, i Mojzesz pokazał u krzá, gdy zowie Páná, Bogiem Abráámowym, i Bogiem Izáákowym, i Bogiem Jákobowym.
Jn 8,0 Rozdział VIII. 3. Niewiástę ná cudzołostwie pojmáną, pisząc ná ziemi, wybawia. 12. Zowie się świátłością świátá. 13. Pháryzeuszowie mu nieprawdę zádawáją, i swárzą się z nim. 14. Wywodzi się im słusznie. 21. Grożąc śmiercią niewiernym. 30. Wiele ich weń uwierzyło. 31. Ktorzy są prawdziwi uczniowie Christusowi. 33. Ktorzy też niewolnicy ábo wolni. 39. Ukázuje że nie są z Bogá áni z Abráhámá, 44. ále z ojcá dyjabłá. 46. Iż mowiącemu prawdę nie wierzyli. 48. A bluźniącym odpowieda, ukázując swoję zacność. 58. A iż był przed Abráhámem. 59. Zá co go chcieli ukámionowáć.
Jn 10,0 Rozdział X. 1. Christus opisując práwego pásterzá i najemniká. 7. Zowie się drzwiámi owczárnie. 11. I dobrym pásterzem. 16. Ktory i drugie owce miał przywieść do tejże owczárnie. 17. Kłádzie duszę swoję áby ją zásię wziął. 19. Żydowie się oń wádzą. 24. Pytáją go jeśli jest Christusem. 25. Ná co odpowiedájąc, ukázuje z uczynkow, iż on jedno jest z Ojcem. 31. Dlaczego Żydzi chcą go kámionowáć. 33. Iż się czynił Bogiem. 34. A on im pokázuje z pismá, że to nie jest bluźnierstwo. 37. Z uczynkow chce być poznan.
Mt 5,0 Rozdział V. 3. Ośm błogosłáwieństw. 13. Ucznie swe zowie solą. 15. Świátłem świátá, i miástem ná gorze. 17. Uczynki dobre. 18. Christus przyszedł zakon wypełnić. 21. Spráwiedliwość nászá jáka ma być. 22. Wykład piątego przykazánia. 24. Pojednánie. 28. Wykład szostego przykazánia. 29. Oko i práwicá. 32. Rozwod. 34. Nie przysięgáć. 39. Krzywdę znosić. 44. Miłowáć nieprzyjacioły. 48 Doskonáłość.
