Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: áby (1577)

Wystąpienia 1-20 z 280

Mt 1,22 A to się wszytko stało, áby się wypełniło to co jest powiedziano od Páná przez Proroka mowiącego.

Mt 2,12 A obwieszczeni będąc od Bogá we śnie, áby się skłániáli do Heroda: inszą drogą odeszli do kráiny swojej.

Mt 2,13 A gdy oni odeszli, oto ánjoł Páński ukazał się we śnie Jozefowi, mowiąc, wstawszy weźmi dzieciątko i mátkę jego, á uciecz do Egiptu będzie szukał dzieciatká áby je [strácił].

Mt 2,15 I támże był áż do śmierci Herodowej, † áby się spełniło to co powiedziano było od Páná przez Proroká mowiącego, Z Egiptu wyzwałem Syna mojego.†

Mt 3,9 A nie mniemajcie áby się wam godziło mowić między sobą, Ojcá mamy Abrahámá: ábowiem wam powiedam, iż może Bog z tego káminiá wzbudzić dzieci Abrahámowi.

Mt 3,13 Tedy Jezus przyszedł do Gálilei nád Jorda ku Janowi áby był ponurzon od mego.

Mt 4,1 Edy Jezus był záwiedzion od duchá ná puszczą, áby był kuszon ode diabłá.

Mt 4,3 A przystąpiwszy do niego ten ktory kusi, rzekł, Jeśliżeś jest Syn Boży, rzecz, áby to kámienie stáło się chlebem.

Mt 5,13 Wy jesteście sol ziemie, á jeśli sol smák stráci, czymże solić będą? do niczego się nie przygodzi, jedno áby byłá precz wyrzuconá, i podeptána od ludzi.

Mt 5,16 Ták niechaj świeci świátłość wászá przed ludźmi, áby widzieli wásze uczynki dobre, i sławiliby ojcá wászego ktory jest ná niebie.

Mt 5,28 Nie powiedam wam, iż káżdy ktory pátrzy ná niewiástę áby jej pożądał, już ją z cudzołożył w sercu swoim.

Mt 5,29 Jeśli tedy práwe oko twoje gorszy ciebie, wyrwi je, á zárzuć od siebie: ábowiemći pożyteczniej jest, áby zginął jeden z członkow twoich, niżliby miáło być wrzucone wszytko ciáło † twe † do Geenny.

Mt 6,5 A gdy się modlisz, nie będziesz jáko obłudnicy, ábowiem oni w zgormádzeniu i ná rogách ulic stojąc rádzi się modlą, áby się ukázáli ludziam: Amen powiedam, wam, iż máją zápłátę swoję.

Mt 6,16 A gdy pościcie nie bądzcie jáko obłudnicy ponurej twarzy: abowiem oni twarzy swoje psują, áby się ludziom ukazáli iż poszczą: Amen powiedam wam iż máją zápłatę swoję.

Mt 7,12 Wszytko tędy cobyście chcieli áby wam ludzie czynili, tákże i wy im czyńcie, [boć ten jest zakon] i prorocy.

Mt 10,1 A przyznawszy dwánáście uczniow swoich, dał im z wierchność [nád duchy nieczystym] áby je wyganiáli, i uzdrawiáli wszeláką chorobę, i wszelaką niemoc.

Mt 10,25 Dosyć uczniowi áby był jáko náuczyciel jego: á sługá jáko pan jego. jeśliżeć domowego gospodarza Beelzebulem [názwali,] jákoż dáleko więcej domowniki jego?

Mt 11,1 Stáło się gdy Jezus przestał rospráwiáć z dwiemánaście uczniámi swoimi, poszedł zonąd, áby uczył i przepowiedał w mástach ich.

Mt 12,10 A oto był † tám † człowiek co miał uschłą rękę: i pytáli go mowiąc, Godzili się w szábáty leczyć? áby go oskárżyli.

Mt 12,16 I srodze im zákázał áby go nieobiáwiáli: