Słowo: Aleć (1563) 
Wystąpienia 1-20 z 27
Mt 5,28 Aleć ja powiedam, iż káżdy ktory wejźry ná niewiástę áby jej pożądał, już z nią cudzołostwo popełnił w sercu swoim
Mk 2,20 Aleć przyjdą czásy gdy od nich odejmą oblubieńcá, a tedyć będą pościć w ty czásy.
Mk 2,22 I żadenci nie leje winá nowego w stáre naczynia, bo inák wino nowe rozsádza naczynie, i rozlewa się wino, á naczynia giną, Aleć wino nowe má być wlewáne do naczynia nowego.
Mk 7,28 Na to mu oná odpowiedziáłá mowiąc, Tákci jest Pánie, Aleć i szczeniątká jadáją pod stołem odrobiny dziatek.
Mk 10,6 Aleć od początku stworzenia, mężczyznę i niewiastę uczynił je Bog.
Mk 10,43 Aleć miedzy wámi ták nie będzie, owszem kto będzie chciał być wielkim miedzy wami, niech będzie sługą wászym.
Mk 13,32 Aleć o tym dniu i godzinie żaden nie wie, áni też i Anjeli ktorzy są w niebie, ani sam Syn, tylkoż sam Ociec.
Łk 3,9 Aleć już i siekierá do korzeniá drzew przyłożoná jest: A przetoż káżde drzewo nieprzynoszące owocu dobre(go) bywa wycięte i w ogień wrzucone.
Łk 4,25 Aleć wam w prawdzie powiedam, Byłoć wiele wdow zá czásow Elijaszowych w Izráel, gdy było zámknione niebo do trzech lat i sześci miesięcy, ták iż sie był wszczął wielki głod po wszytkiej ziemi.
Łk 6,27 Aleć wam powiedam ktorzy słuchacie, Miłujcież nieprzyjacioły wásze, czyńcie dobrze tym ktorzy was nienawidzą.
Łk 7,35 Aleć jest usprawiedliwiona mądrość od wszytkich synow swoich.
Łk 8,13 Ktorzy zásię ná opokę, cić są ktorzy gdy słucháją z weselem przyjmują słowo, aleć ci nie máją korzenia ktorzy do czásu wierząc, czásu pokusy odstępują
Łk 12,50 Aleć mam być krztem okrzczon i jákom jest uciśnion áż się to dokończy?
Łk 13,27 Aleć on rzecze, Powiádamci wam żeć nie wiem s_kąd wy jesteście, odstąpcież ode mnie wszytcy ktorzy broicie złości.
Łk 16,17 Aleć łácwiej niebu i ziemi przeminąć, á niż jednej kresce zakonu upáść.
Łk 20,35 Aleć ci ktorzy tego godni będą áby wieku onego dostąpili, i powstánia od umárłych, áni żon pojmują, áni zá mąż idą.
Łk 21,12 Aleć przed wszytkiem tym rzucą się ná was rękomá swemi, i będą was prześládowáć, podawájąc do bożnic i do więzienia, á wodząc przed Krole i przed stárosty, dla imięniá me(go).
Łk 21,18 Aleć i włos z głowy wászej nie zginie
Łk 23,41 A iście my spráwiedliwie, bo godne bierzem zá swe spráwy karánie, Aleć ten nic złego nie uczynił.
Łk 24,6 Niemászci go tu, aleć wstał, wspomnicież sobie jáko wam powiedał, gdy jeszcze był w Galilejej.
