Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: zostáwuje (1577)

Wystąpienia 1-2 z 2

Jn 14,27 Pokoj zostáwuje wam, pokoj on moj dawam wam nie jáko dawa świát, ja wam dawam: niechże się nie trwoży serce wásze, áni się lęka.

Jn 14,0 Kápitułá 14. 1 Pan Jezus ucznie swe smętne cieszy. 2 Odchodząc od nich áby im miejsce zgotowáł. 4 Tomasz się pyta dokądby iść chciáł. 6 A on się drogą, żywotem, i prawdą názywa, oprocz ktorego żaden do ojcá przyść nie może. 8 Filip záś chce ojcá widzieć. 9 Pan ná to powieda iż go ten widział, kto onego widział, gdyż w nim ojciec przez uczynki mieszkał. 13 Potym obiecuje im iż to uczynić chce ocżby ojcá prosili w imię jego. 16. 26. Obiecuje im też duchá świętego pocieszycielá. 21. Ukázuje też iż go káżdy ten miłuje, kto chowa rozkazánia jego. 27 Pokoj swoj uczniom swym zostáwuje. 28 Weselić się im káże, dla odeścia swego. 30 I dlatego iż już książę świátá jest precz wyrzucone.