Wystąpienia 1-9 z 9
Mt 12,35 Dobry człowiek z dobrego skárbu sercá wywodzi rzeczy dobre: á zły człowiek ze złego skárbu wywodzi z łe.
Mt 12,39 A on odpowiedájąc, rzekł im, Rodzaj zły i cudzołożny známienia szuka, á znamię mu nie będzie dano, jedno známię Jonaszá Proroká.
Mt 16,4 Rodzaj zły i cudzołożny, známieniá szuka: á známię nie będzie mu dano jedno znamię Jonaszá Proroká. I opuściwszy je odszedł.
Mt 24,48 A jeśliby rzekł on zły sługá w sercu swoim, odwłącza Pan moj przyść:
Mt 25,26 A odpowiedájąc pan jego, rzekł mu, sługo zły i gnusny, wiedziałeś iże żnę gdziem nie siał, i zgromadzam gdziem nie rosproszył:
Łk 6,43 z Abowiem nie jest drzewo dobre, ktore przynosi owoc zły: áni drzewo złe, ktore przynosi owoc dobry.
Łk 6,45 Człowiek dobry z dobrego skárbu sercá swego wynosi rzeczy dobre: á zły cźłowiek ze złego skárbu sercá swego wynosi złość. Abowiem z obfitosci sercá mowią ustá jego.
Łk 19,22 I rzekł mu, Z ust twych cię sądzę, zły sługo: wiedziałeś żem ja jest szłowiek srogi, biorąc czegom nie położył, á żnąc czegom nie siał:
Mt 12,0 1. W szábát przy Jezusie rwą kłosy uczniowie i jedzą. 2. Fáryzeuszowie je strofują. 3. Jezus je wymawia, ukázując iż tym szábátu nie gwałcą. 9. Wszedł do ich zgromádzenia. 10. I uzdrowił rękę uschłą, ukázując to, iż się godzi szábát dobrze czynić. 14. Fáryzeuszowie rádzą się przeciw niemu. 15 On precz ustępuje, lecząc wiele chorych, áby się o nim pismo wypełniło. 22. Opętánego, ślepego i i niemego uzdrawia. 25. Fáryzeuszom ná ich potwarz odpowieda. 32. Mowi o grzechu przeciw duchowi ś. 35. Ukázując iż zły dobrze mowić nie może. 36. A iż z káżdego prożnego słowa dádzą ludzie liczbę Bogu. 39. Známieniá się z niebá domágáją. 40. A on im Jonaszowe dáć obiecuje. 41. Grożąc im potępienim przez Niniwczyki i krolá Sábę. 43. Mowi o duchu nieczystym od człowieká wychodzącym. 46. Mátká go i z brácią szukáła. 48. A on kto mátka jego i brácią ukázuje.