Słowo: złości (1577) 
Wystąpienia 1-4 z 4
Łk 3,19 A Herod tetráchá będąc strofowány od niego, dla Herodjady żony † Filippá † brátá je(go) dla wszytkich złości ktore czynił Herod,
Jn 3,20 Bowiem każdy ktory złości płodzi, nienawidzi świátłości: áni idzie ku świátłości, żeby nie były strofowáne uczynki jego.
Łk 11,0 Kápitułá 11. 1. Pan Jezus uczy modlitwy ucznie swe. 9. Upewniájąc te że wziąć máją o co by prosili. 14. Wygánian teme diabelstwo. 21 O mocarzu z domu wyrzuconym. 24. O duchu złym wrácájącym się do człowieká 27 O niewieście co szczęśliwemi piersiámi názwáłá ktorych Jezus pożywał. 29 Mowi Pan przeciw tym co się od niego domagáli známienia z niebá. 30 Nád ktore Niniwczyki Kroloma Sabe przekłáda. 33 O świecy ciáłá nászego. 37 Jezus jadł, ręku nie umywszy. 39 Złości fáryzájskie odkrywa, i biádę im opowieda.
Mt 6,34 Nie troszcziesz się tedy o jutrze, [ábowiem jutrzejszy dzień o swoje rzeczy] troskáć się będzie: Dosyć ci ma dzień ná swej złości. v 11 Słowko to greckie Epifion ktore powszednim przekładamy znáczy też jutrzejszym, á więcej i cześciej niżli powszednim. V 16 Słowo greckie, Afanizufi, ktore się też powtarza w V 19. i 20. przekłádamy psują, rádziej niż odmieniáją, jáko niszy przełożyli: przeto, iż nietylko to jest właśnie wyrozumienie jego, ále też dla tego, iż jáko mol i rdzá, nie tylko szpecą i odmieniáją rzeczy w ktore się zákrádną, ále je też psują, tákże też obłudni ludzie obliczu swemu działáją. V 25 Słowo greckie Marimnate, ktorego po kilkákroć używa, nie zgołá znáczy troskánie, ále nietákie z frasunkiem myslenie i stáránie. V 28 Słowo greckie Karamatliere, jest warpliwe, bo może być ták przełożone, poznajcie ábo náuczcie się, i ták záś, poználiście, ábo náuczyliście się.
