Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 1,19 Ale Jozeff Maryjej, będąc człowiekiem spráwiedliwym, nie chciał jej roznosić á sławić, ále ráczej chciał ją potájemnie opuścić.

Mt 1,21 porodzi-ć syná á názowiesz go imieniem Jesus: przeto iż on wybáwi lud twoj od grzechow jego.

Mt 2,2 mowiąc: Gdzie jest ten ktory sie národził Krol żydowski? Bośmy widzieli gwiazdę je(go) ná wschod słońcá, i przyjácháliśmy chcąc mu cześć á chwałę dáć.

Mt 2,6 A ty Bethlehem ziemio Judska, żadnym sposobem nie jesteś mniejszą miedzy głowniejszemi miásty Judskiemi: bo mi z ciebie wynidzie Wodz ktory ma rządzić á spráwowáć moj lud Isráelski.

Mt 2,8 Potym odsyłájąc je do Bethlehem, rzekł: Jáchawszy, pytajcie sie z pilnością o tym dziecięciu: á gdzie byście je náleźli dajcież mi znáć, żebym też i já jáchawszy dał mu cześć á chwałę.

Mt 2,11 Potym wszedszy w dom, zeszli á náleźli dzieciątko (społu) z Máryją matką jego, i upadszy uczynili mu cześć á chwałę: Potym otworzywszy skárby swe, ofiárowáli mu dáry, Złoto, Kádzidło, i Mirę.

Mt 2,13 Po ich odjáchániu, oto Anijoł Páński ukazał sie zaś we śnie Jozefowi, mowiąc: Wstań, á wziąwszy dziecię i mátkę jego, uciekaj do Ejiptu, Bądźże tám áż ci záś opowiem. Boć to ma być, że Herod będzie szukał dziecięciá tego, chcąc je strácić.

Mt 2,17 Ná ten czás sie ziściło á wypełniło to co był powiedział Jeremiasz Prorok, mowiąc:

Mt 2,18 Głos w Ramie (to jest ná wysokim pagorku) słyszan jest płácz i krzyk bárzo wielki, Ráchel płácząc synow swoich, nie chciała sie dáć utulić á poćieszyć, że ich nie mász.

Mt 2,20 mowiąc: Wstań, weźmiż dziecię i matkę jego, á idź do ziemie Jzráelskiej. Boć już zmárli ci co stali o żywot temu dziecięciu.

Mt 3,2 á mowiąc: Czyńcie pokutę: boć przybliżyło sie krolestwo niebieskie.

Mt 3,9 A nie mowcie sámi w sobie, Ojcá mamy Abráhámá: boć to wam powiádam żeć mocen jest Bog oto z tych kámieni wzbudzić á wskrzesić syny Abráhámowe.

Mt 3,10 Abowiem jużci siekierę do korzenia drzew przyłożono. A ták kożde drzewo ktore nie czyni dobrego owocu, będzie wycięte, á w ogień wrzucone.

Mt 3,12 u ktore(go) w ręce jestci sierlęczká jego, á wyczyści bojowsko swoje, i zgromádzi pszenicę swoję do stodoły swojej, á plewy spali w ogniu nieugásistym.

Mt 3,16 A gdy był okrzczon Jesus, tedy wnet wyszedł z wody. A oto otworzyły mu sie niebiosá, á widział duchá Bożego, á on zstępuje jáko gołębicá, i przychodzi á spuszcza sie nań.