Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ácz (1577)

Wystąpienia 1-2 z 2

Jn 15,0 Kápitułá 15. 1 Jezus jest winna mácicá, á Bog ociec winiarz. 2 Ktory płodne látorośle ochędaża, á niepłodne odcina i do ogniá miece. 4 Upomina ucznie swe áby przy nim jáko roszczki przy winnej mácicy trwáli. 5 Nie chcali być wyciętemi i do ogniá wrzuconemi. Gdyż też bez niego nie mogą nic czynić. 9 Miłość im swą záleca, rozkázując i onym áby się też społu miłowáli. 15 Gdyż ich nie ma zá sługi, ále zá przyjacioły. 18 Niedbájąc nic ná nienawiść świetską, ktory też onego sámego miał przod w nienawiści. 20 A uczen też nie może być szcześliwszy nád mistrzá swoje(go). Ktorym ácz prześládowánie opowieda. 26 Ale im też duchá pocieszycielá obiecuje.

Mt 8,34 A oto wszytko miásto wyszło przeciwko Jezusowi, i ujzrawszy go, prosili aby z ich gránic odszedł. 13 Niektore księgo ná koncu tegoż wiersza máją A wrociwszy się on setnik do domu swego onejże godziny, nálasł sługę swe zdrowego. V 20 Słowo greckie Karaskinofis, ácz zwykli nászy gniazdkámi przekłádáć, wszálże właśnie cienie ábo zásłony znaczy hoc est obaumbracula, i mogłby pochronkámi przełożyć własniej niźle gniazdkami.