Słowo: łoże (1577) 
Wystąpienia 1-9 z 9
Mt 9,6 A iżbyście wiedzieli, iż ma zwierzchność syn człowieczy ná ziemi odpuszczáć grzechy (tedy rzekł powietrzem záráżonemu) wstawszy podnies łoże twe, á idź do domu twojego:
Mk 4,21 I mowił im, [Izaliż świecą przychodzącą,] áby ją kładziono pod łorzec, ábo pod łoże? Zaż nie dlatego áby byłá ná świecznik postáwioná?
Łk 8,16 Żaden też zápaliwszy świecę, nie nákrywa jej naczyniem, ábo kłádzie pod łoże: ále stáwią ná świeczniku, áby ci ktorzy wchodzą widzieli światło.
Jn 5,8 Rzekł mu Jezus, wstań, weźmi łoże twe á chodź.
Jn 5,9 I nátychmiast się zdrowym stał on człowiek: i wziął łoże swe, i chodził. A był szábát dniá onego.
Jn 5,11 Odpowiedział im, Ten ktory mię zdrowym uczynił, onże mi rzekł, weźmi łoże twe á chodź.
Jn 5,12 Pytali go tedy, ktoryż jest człowiek coć powiedział, weźmi łoże twe á chodź.
Jn 5,0 Kápitułá. 5. 1 Jezus w Jeruzálem uzdrowił chorego, nád sadzawką leżącego. 8 Kazawszy mu nieść łoże. 10 Żydowie uzdrowionego fukáli, iż w szábát niosł łoże. 15 Chory żydom powieda iż go Jezus uzdrowił. 16 A oni Jezusá zábić chcą. 17 Jezus im to okázuje iż on ojcá swego náśládując uczynki jego dziáłał. 21 Ktory mu dał moc nie tylko chore leczyć, ále i umárłe wzbudzáć. 22 I sąd czynić. 23 Aby ludzie czczili syná jáko czcią ojcá. 26. 27. Ktory dał synowi żywot i zwierzchność. 30 Ponieważ on sam od siebie nie może nic czynić. 32 I samże mu też dał świádectwo. 33 A iż też Jan o nim świadczył. 36 Świádczyły i jego własne uczynki. 39 Kiemu pismo Mojżeszowo i Prorockie.
