Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: záchowáć (1577)

Wystąpienia 1-9 z 9

Mt 16,25 Bo ktoby chcia záchowáć susze swoję, stráci ją: á ktoby strácił duszę swoje dla mnie, najdzie ją.

Mt 18,11 † Bo syn człowieczy przyszedł, záchowáć to co było zginęło. †

Mt 27,42 Insze záchował, sam siebie záchowáć nie może, Jeśli jest krol Izráelski niech teraz zstąpi z krzyżá, [á uwierzymy jemu.]

Mk 3,4 A onym rzekł, [Godzili się w szábáty dobrze czynić ábo żle czynić?] dusze záchowáć ábo zábić? A oni zámilknęli.

Mk 8,35 Abowiem ktokolwiekby chćiał záchowáć dusze swą stráći ją: á ktokolwiekby utráćił duszę swą dla mnie i Ewánieliey, ten ją záchowa.

Mk 15,31 Także też i przedniejszy ofiárownicy szydząc, jedni do drugich z uczonymi w pismie mowili, inne záchował, á sámego siebie záchowáć nie może.

Łk 6,9 Rzekł tedy do nich Jezus, [Spytam was, co się godzi czynić w szábáty, dobrzeli czynić, czyli źle czynić?] duszę záchowáć, czyli zátrácić?

Łk 9,24 Abowiem ktobykolwiek chciał záchowáć duszę swą, stráci ją: á ktokolwiekby utrácuł duszę swą dla mnie, ten ją záchowa.

Łk 17,33 Ktobykolwiek usiłował záchowáć duszę swą stráci ją: á ktokolwiek by ją utrácił, obżywi ją.