Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: alić (1561)

Wystąpienia 1-8 z 8

Mt 1,20 On to myśli, alić oto Anijoł Pański ukazał mu sie we śnie, mowiąc Jozeffie synu Dawidow, nie obáwaj sie przyjąć k sobie Máryją żonę twoję, bo to wiedz, że co sie w niej záczęło, jestci z Duchá świętego,

Mt 8,2 Alić Trędowáty przyszedwszy dał mi modłę, temi słowy. Pánie byś jedno chciáł możesz mię oczyścić.

Mt 8,29 Alić oto jęli krzyczeć, mowiąc: Coż ty zá spráwę masz z námi Jezusie synu Boży? Przyszedłeś tu przed czásem męczyć nas.

Mt 8,32 I rzecze im Jezus, Wnidźcie. A oni wyszedszy, weszli w wieprze, alić wszystko stádo z wielkim pędem wpádło ná szyję do morzá, i támże potonęli w wodach.

Mt 12,10 Alić oto człowiek ktory miał uschłą rękę, tedy go jęli pytać temi słowy: Godzi-li sie w Soboty uzdráwiáć? a to żeby go obwinili á oskárżyli.

Mk 1,12 Alić wnet Duch wypędził go ná puszczą.

Łk 7,15 Alić usiadł on ktory był umárły, i jął mowić. Tedy go dał mátce jego.

Mt 3,17 Alić też i głos stał sie z niebá, ták mowiąc: Toć jest moj miły syn, w ktorymem ja sobie ulubił.