Słowo: corká (1561) 
Wystąpienia 1-9 z 9
Mt 9,18 Gdy te rzeczy on do nich mówił: oto jedno Książę, przystąpiło i dawáło mu modłę, mowiąc: Pánie corká mi mojá dopieruchno skonáłá: ále podź, włożże ná nię rękę twoję, tedy będzie żywá.
Mt 14,6 Ale w dzień národzenia Herodowego, táńcowáłá corká Herodyjády w pośrzodku: I podobáłá sie Herodowi.
Mt 15,22 A oto niewiástá Chánánejska od gránic onych wyszedszy, wołáłá, mowiąc k niemu: Zmiłuj sie náde mną Pánie synu Dawidow: ábowiem corká mojá okrutnie od czártostwá bywa dręczoná.
Mk 5,23 i prosił go wielce, mowiąc, żeć już corká mojá kona: przyjdź włoż rękę twoję ná nię, żeby zdrowá i żywá zostáłá.
Mk 5,35 On tego jeszcze domawia: álić przyjdą posłowie do onego przełożonego w Bożnicy, powiádájąc: żeć corká twojá już umárła, co już więcej gábasz mistrzá?
Mk 6,22 gdy weszłá corká tej Herodyjády, i táńcowáłá i podobałá sie Herodowi, tudzież i wszystkim co społu siedzieli, rzekł Krol do dzieweczki: Proś ode mnie co chcesz, á dam ci,
Mk 7,25 Abowiem niewiástá jáko skoro usłyszáłá o nim, ktorej corká miáłá duchá nieczystego, weszłá, i upádłá do nog jego.
Łk 2,36 A byłá Anná Prorokini corká Fánuelowá z pokolenia Aser, tá już byłá zeszłá bárzo w leciech, i mieszkáłá z mężem swoim siedm lat, od pánieństwá swe(go).
Łk 8,49 Jeszcze on tego domawiał: przyszedł ktoś do Książęciá Bożnice Żydowskiej, powiádájąc mu: Iżci umárłá jest corká twojá, nie trudź go już.
