Słowo: ábo (1577) 
Wystąpienia 1-20 z 108
Mt 5,17 Nie mniemajcie ábym przyszedł niszczyć zakonu, ábo Proroki, Nieprzyszedłem niszczyć, ále pełnić.
Mt 5,18 Amen powiedamći wam, Aż przeminie niebo i ziemiá, jedno jotá ábo jedna kreská nie przeminie od zakonu, áż się wszytko stánie.
Mt 5,36 Ani na głowę twoje będziesz przysięgał, ábowiem nie możesz uczynić [jedne włosa białego ábo czarne.]
Mt 6,24 Żaden nie może dwiemá panom służyć: gdyż ábo jednego będzie nienawidział, á drugiego bedzie miłował, ábo jednego trzymáć się będzie, á drugim pogardzi: Nie możecie Bogu służyć i Mammonowi.
Mt 6,31 Nie troszczciesz się tedy mowiąc, Coż będziem jeść, ábo co będziem pić, ábo czym przyodziani będziemy?
Mt 10,11 A do ktorego miástá ábo wsi wnidziecie, wywiádujcie się kto w niej jest godzien: i támże mieszkajcie poki byście nie wyszli.
Mt 10,14 [I ktoby was nie przyjął, áni słuchał] słow wászych, wychodząc z domu ábo z miástá † onego † otrzesnicie proch nog wászych.
Mt 10,19 A gdy was podádzą, Nie troszczcie się, jáko, ábo cobyście mowili. ábowiem wam będzie dáno onej godziny cobyście mowili.
Mt 10,37 Kto miłuje ojcá ábo mátkę nad mię, nie jest mnie godzien, á kto miłuje syna ábo corkę nád mię, nie jest mnie godzien.
Mt 12,25 Lecz Jezus wiedząc myśli ich, rzekł im, Wszelkie krolestwo rozdzielone przeciwko sobie, bywa spustoszone: i wszelkie miásto ábo dom rozdzielony przeciwko sobie, nie ostoi się.
Mt 12,33 Abo czynicie drzewo dobre i owoc jego dobry: ábo czynicie drzewo zbotwiáłe, i owoc jego zbotwiały ábowiem z owocu drzewo bywa poznáne.
Mt 13,21 Lecz nie ma korzeniá w sobie, owszem doczesny jest: á gdy przyjdzie [utrapienie ábo prześladowánie] dla mowy, wnet się gorszy.
Mt 15,5 A wy powiedacie, ktoby rzekł ojcu ábo mátce, Dar ktory zemnie będzie tobie się w pożytek obroci, i nie będzie czcił ojcá swego ábo mátki swojej.
Mt 16,14 A oni rzekli, jedno Janem ponurzycielem, drudzy Eliaszem, inszy też Jeremiaszem, ábo jednym z prorokow.
Mt 16,26 Abowiem coż pomoże człowiekowi, jeśliby wszytek świat zyskał, á uszkodziłnby duszę swą? ábo co zá odmiánę da człowiek zá duszę swoję?
Mt 17,25 Rzekł, koniecznie. A gdy wszyedł w dom, uprzedził go Jezus mowiąc, Co się tobie zda Szymonie? Krolowie ziemscy od kogo biorą cłá ábo czynsz? od synow swoich, czyli od obcych?
