Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 2,22 A posłyszawszy iż Archelaus krolował w Judskiej (ziemi) miasto Herodá ojcá swego bał się tám iść, ále nápomieniony przez sen odszedł w strony Gálilejskie.

Mt 4,4 A on odpowiedájąc rzekł. Nápisano. Nie chlebem sámym żyw będzie człowiek, ále káżdem słowem wychodzącym przez ustá Boże.

Mt 5,15 Nie záżegáją też kágáńcá áby ji stáwiano pod korzec, ále ná świecznik, że świeci wszem w domu.

Mt 5,17 Nie mnimajćie ábym przyszedł rozruszyć zakon, álbo proroki, Nie przyszedłem rozruszyć, ále wypełnić.

Mt 5,33 Zásię słyszeliście iż rzecono stárym: Nie krzywo przysiężesz, ále oddasz Pánu przysięgi twoie.

Mt 5,39 Ja lepak mowię wam, nie przeciwiajcie się złemu, ále jeśli cię kto uderzy w práwą czeluść, náwroć mu i drugiej.

Mt 6,13 I nie wwodź nas w pokuszenie, ále wybaw nas od złego. Amen.

Mt 7,21 Nie káżdy mowiący mi, Pánie, Pánie, wnidzie do krolestwá niebieskiego, ále czyniący wolą Ojcá mego niebieskiego.

Mt 8,4 I mowi mu Jezus. Pátrz ábyś nikomu nie powiedáł, ále idź ukaż się Ofiárnikowi, á donieś dar ktory przykazał Mojżesz ná świadectwo jim.

Mt 8,8 A odpowiedájąc Setnik rzekł: Pánie, nie jestem dostojen ábyś pod dách moj wszedł, ále tylko rzecz słowo, á zleczone będzie pácholę moje.

Mt 9,12 A Jezus usłyszawszy rzekł im: Nie potrzebują zdrowi lekárzá, ále źle się májący.

Mt 9,13 Szedszy lepak náuczcie się co jest: Miłosierdzia chcę á nie ofiáry. Bo nie przyszedłem przyzywać spráwiedliwych, ále grzesznych do pokájánia.

Mt 9,18 To gdy im mowił, oto przełożony niektory przyszedł, i pokłonił się mu mowiąc Iż corka mojá teraz skonáłá, ále przyszedszy włoż rękę twoję ná nię, á ożywie.

Mt 9,24 Odyjdzicie nie umárłá bo pánienká, ále śpi, i śmiali się z niego.

Mt 10,20 Nie wy bo jesteście mowiący, ále duch Ojcá wászego mowić będzie w was.

Mt 10,34 Nie mnimajcie, iżbym przyszedł puszczáć pokoju ná ziemię, nie przyszedłem puszczáć pokoju ále mieczá.

Mt 13,21 Nie ma záś korzenia w sobie, ále doczesny jest, gdy zaś bywa utrapienie álbo prześládowánie dla słowá, wnet się obráża.

Mt 13,32 Ktore namniejsze jest ze wszego nasienia, ále gdy uroście więtsze jest ze wszech zioł, i bywa drzewem, áż przylatáją ptacy niebiescy i gniazdá czynią ná roszczkách jego.

Mt 14,9 I záfrásował się krol, ále prze klątwy (dla) siedzących z nim rozkazał dáć jej.

Mt 15,8 Przybliża się mi lud ten usty swemi, i wárgámi mię czci, ále serce ich dáleko jest ode mnie.