Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ábyście (1556)

Wystąpienia 1-20 z 20

Mt 3,7 A on widząc wiele Pháriseow i Saduceow przychodzących do krztu jego, rzekł im. Rodzáju jászczorcy. I ktoż wam ukazał ábyście uciekáli od przyszłego gniewu?

Mt 24,6 Abowiem będziecie słyszeli walki, i domniemánie walk. Pátrzcie ábyście sie nie lękáli. Abowiem muszą ty rzeczy zstáć sie. Ale jeszcze nie jest koniec.

Mt 26,41 Czujcie i modlcie sie, ábyście nie weszli w pokuszenie. Duch ci prędki, ále ciáło niemocne.

Mk 7,9 I mowił im. Dobrzeście zruszyli przykazánia boże, ábyście podánia wásze chowáli.

Łk 21,36 Czujcież tedy czásu wszelkiego modląc sie, ábyście godnymi byli miani uciec, tego wszytkiego co ma przyść, i stánąć przed synem człowieczym.

Łk 22,30 ábyście jedli i pili ná stole moim, w rolestwie moim, á iżbyście siedzieli ná stolcach, sadząc dwánaście pokolenia Izráel.

Łk 22,46 i rzekł im. Co śpicie? Wstańcie, modlcie sie, ábyście nie weszli w pokuszenie.

Jn 5,20 Abowiem ociec miłuje syná, i wszytki rzeczy mu pokázuje, ktorekolwiek on czyni, i większe niż ty ukaże mu uczynki, ábyście sie wy dziwowáli.

Jn 5,34 Ale ja nie od człowieká świádectwá biorę. Ale to mowię, ábyście wy zbáwieni były.

Jn 5,40 i nie chcecie przyść do mnie, ábyście żywot mieli.

Jn 6,29 Odpowiedział Jesus, i rzekł im. To jest uczynek boży, ábyście wierzyli w onego ktorego on posłał.

Jn 12,36 Poki świátłość macie wierzcie w świátłość, ábyście synowie świátłości byli. # Ty rzeczy mowił Jesus i odszedł, i skrył sie od nich.

Jn 13,34 Przykazánie nowe dawam wámy, ábyście miłowáli sie wespołek, jákom umiłował was, áby i wy miłowáliście sie spolnie.

Jn 15,8 W tym objaśnion jest ociec moj, ábyście owoc obfity przynieśli, i zstáli sie moimi zwolennikámi.

Jn 15,12 To jest przykazánie moje ábyście sie miłowáli wespołek, jákom miłował was.

Jn 15,16 Nie wyście mnie wybráli, ále ja wybrałem was, i postáwiłem was, ábyście szli, á owoc przynieśli, i owoc wász trwał. Aby oczkolwiek byście prosili ojcá w imię moje, dał wam. #

Jn 15,17 # To przykazuję wam ábyście sie miłowáli wespołek.

Jn 16,32 Oto przychodzi godzina, i już przyszłá, ábyście rozproszeni byli kożdy we włsne, á mnie sámego zostáwili. A nie jestem sám. Abowiem ociec ze mną jest.

Jn 19,5 ábyście obaczyli, iżeć w nim żadnej nie nájduję przyczyny. Wyszedł tedy Jesus ná dwor, niosąc koronę cierniową, i purpurzáne odzienie. I rzekł im. Oto człowiek.

Jn 16,33 Tom wam mowił ábyście we mnie pokoj mieli. Ná świecie ucisk będziecie mieli ále dufajcie. Jam zwyciężył świát.