Słowo: złego (1577) 
Wystąpienia 1-14 z 14
Mt 5,37 Niechajże mowá wászá będzie, ták, ták, nie, nie, á coby nád to więcej było, od złego jest.
Mt 6,13 I nie w wodź nas w pokuszenie, ále nas wybaw ode złego, † ábowiem twoje jest krolestwo, i moc, i chwałá ná wieki, † Amen.
Mt 12,35 Dobry człowiek z dobrego skárbu sercá wywodzi rzeczy dobre: á zły człowiek ze złego skárbu wywodzi z łe.
Mt 13,38 A rola jest świát, á dobre nasienie, ci są synowie krolestwá, kąkol też, są synowie onego złego.
Mt 27,23 A stárostá rzekł, coż wżdy złego uczynił? á oni tym więcej wołáli, mowiąc, niech będzie ukrzyżowan.
Mk 15,14 A Piłat im mowił, coż wżdy złego uczynił? A oni tym więcej krzyczeli, ukrzyżuj że go.
Łk 6,45 Człowiek dobry z dobrego skárbu sercá swego wynosi rzeczy dobre: á zły cźłowiek ze złego skárbu sercá swego wynosi złość. Abowiem z obfitosci sercá mowią ustá jego.
Łk 11,4 A odpuść nam grzechy násze, boć i my odpuszczamy káżdemu winowajcy nászemu. A nie w wodz nas w pokuszenie, † ále nas wybaw ode złego. †
Łk 23,22 A on po trzecie rzekł im, i coż wżdy ten złego uczynił? [żadnegom przewinienia ná śmierć] w nim nie nalazł: przeto skazawszy go wypuszczę.
Jn 17,15 Nie proszę ábyś je zjął z świátá, ále żebyś je záchował ode złego.
Mk 7,0 Kápitulá 7. 2 Fáryzeuszowie frásują się ná ucznie Jezusowe, iż jedzą rąk nie umywszy. 6 Z czego ich pan strofuje, słowy Izájaszowemi. 8 przewodząc nád nimi to, iż oni sámi przestępowáli roskazánie Boże dla ustaw ludzkich. 15 Okázując to ktore rzeczy pokáláją człowieká á ktore nie. 25 Potym corke niewiásty Chánaneyskiej uzdrowili od duchá złego. 32 A nád to głuchá niemego, ábo ledwie mowiącego uleczył.
Łk 12,0 1 Strzedz się kráju Fáryzajskiego. 4. Tych się nie bać co ciała zábijają. 8 Lecz przedsię Jezusá wyznáwáć. 10 Ktore grzechy odpuszczone będą, á ktore nie. 11 Niebezpieczeństwá swym obiecuje, á ku temu duchá. 13 Między bracie nie chce ojczycny dzielić. 15 Bogactw się strzedz każe. Wskazując ná przykład bogaczá. 22 Zákázuje się fráowáć i o te doczesną żywność. 33 Jáłmużnę záleca.35 I czujność w powołániu. 42 Podobieństwem száfárzá d0brego. 45 I złego á niedbáłego. 47 3 wiádomości grzeszący srożej karan będzie. 51 Nie pokoj, ále niezgody przyszedł Jezus puścić ná świát.
Łk 16,0 Kapituła 16. 1 Podobieństwo złego szafarza. 10. Kto w mał niewierny, i w wielu nie będzie wierny. 13 Dwiemá pánom nikt służyć nie może. 15. Pan Jezys Fáryzeusze strofuje. 16 zakony prorocy do Ji nátrwali. 17 Pewnoć i trwałość słowá Bożego. 18 Żony opuszczać nie trzeba. 19 O Bogaczu i Łazarzu. 31 Kto pismu świętemu nie wierzy, ten i umárłym gdyby powstáli nie uwierzyl.
Jn 17,0 Kápitułá 17. 1 Jezus się Bogu modli, áby go uwielbił. 3 Wyznáwájąc onego sámego być Bogiem prawdziwym, á siebie posłáncem jego. Czemu gdy kto wierzy ten ma żywot wieczny. 9 Prosi zá Apostoły swymi ktore mu dał Bog ociec jego, á zá świátem nie prosi. 11 Aby jedno byli jáko on z ojcem. 15 A iżby je ociec záchował od złego. 17 I poświęcił je. 20 Potym prosi i zá tymi wszytkimi co weń przez ich przepowiádánie uwierzyć mieli. 21 Aby też byli jedno, á jemu wierzyli iż go Bog posłał. 22 Dájąc im też chwałę ktorą mu ociec dał. 24 I tám byli gdzie on jest.
