Wystąpienia 161-180 z 265
Jn 10,14 Ja jestem pásterz dobry, i znam owce moje, i znáją mnie moje.
Jn 10,15 Jáko zna mnie ociec, i ja znam ojcá, i duszę, moję kłádę zá owce moje.
Jn 10,17 Dlatego mnie ociec miłuje, iże ja pokłádam duszę moję, ábym zásię wziął ją.
Jn 10,18 Żadny nie bierze jej ode (m)nie. Ale ja pokładam ją ode mnie sámego. Moc mam położyć ją, i moc mam zásię wziąć ją. To przykazánie wziąłem od ojcá mojego.
Jn 10,25 Odpowiedział im Jesus. Mowię wam, á nie wierzycie. Uczynki ktore já czynię w imię ojcá mojego, ty świádectwo wydawáją o mnie.
Jn 10,27 owce moje głosu mojego słucháją, á ja poznawam je, i náśládują mnie,
Jn 10,29 Ociec moj co dał mnie, większe nád wszytko jest, i żadny nie może wydrzeć z ręki ojcá mojego.
Jn 10,38 A jeśliż czynię, i jeśli mnie nie chcecie wierzyć, uczynko(m) wierzcie: byście poználi i wierzyli, iż ociec we mnie jest, á ja w ojcu. #
Jn 11,25 Rzekł jej Jesus. Ja jestem zmartwychwstánie, i żywot. Kto wierzy we mnie, choćby też umárł, będzie żył.
Jn 11,26 I wszelki ktory żywie, i wierzy we mnie, nie umrze ná wieki. Wierzysz to?
Jn 11,41 Odjęli tedy kámień. A Jesus podniozwszy w zgorę oczy rzekł. Ojcze, Dziękuję tobie iżeś wysłuchał mnie,
Jn 11,42 á ja wiedziałem, iż záwżdy mnie słuchasz, ále dla ludu ktory około stoi rzekłem, áby uwierzyli iżeś ty mnie posłał.
Jn 12,8 Abowiem ubogie záwżdy macie z sobą. Ale mnie nie záwżdy macie.
Jn 12,26 Jeśli kto mnie służy niechaj mie náśláduje. A gdzie ja jestem, tám i sługá moj będzie: Jeśliby mi kto służył, uczci jego ociec moj. #
Jn 12,30 Odpowiedział Jesus i rzekł. Nie dla mnie ten głos przyszedł, ále dla was.
Jn 12,32 A ja jeśli powyszo(n) będę od ziemie, wszytkie rzeczy przyciągnę do mnie sámego.
Jn 12,44 A Jesus wołał i mowił. Kto wierzy w mię, nie wierzy we mnie, ále w onego ktory mnie posłał.