Słowo: go (1593) 
Wystąpienia 161-180 z 577
Mk 9,27 A Jesus ująwszy go zá rękę, podniosł go: i wstał.
Mk 9,28 A gdy wszedł do domu, uczniowie jego pytáli go osobno: Czemużeśmy go my wyrzucić nie mogli?
Mk 9,31 A náuczał ucznie swe, i mowił im: Iż syn człowieczy będzie wydan w ręce ludzkie, i zámordują go, á zámordowány wstánie dniá trzeciego.
Mk 10,2 A przystąpiwszy Pháryzeuszowie, pytáli go: Jeśli się godzi mężowi żonę opuścić? kusząc go.
Mk 10,10 A w domu zásię uczniowie jego o tymże go pytáli.
Mk 10,17 A gdy wychodził w drogę przybiegszy jeden, i upadszy ná koláná przed nim, pytał go: Náuczycielu dobry, co uczynię, ábych otrzymał żywot wieczny?
Mk 10,21 A Jesus wejrzawszy nań umiłował go, i rzekł mu: Jednegożci nie dostawa: idź, przedaj wszytko co masz, á daj ubogim, á będziesz miał skarb w niebie: á przydź náśláduj mię.
Mk 10,33 Iż oto wstępujemy do Jerusálem: á syn człowieczy będzie wydan Arcykápłanom, i Doktorom, i stárszym: i osądzą go ná śmierć, i wydádzą go Pogánom:
Mk 10,34 i będą go nágráwáć, i będą nań plwáć, i ubiczują go, i zámordują go: á dniá trzeciego zmartwychwstánie.
Mk 10,48 I wiele ich go gromiło, áby milczał. A on tym więcej wołał: Synu Dawidow, zmiłuj się náde mną.
Mk 10,49 A Jesus zástánowiwszy się, kazał go záwołáć. I záwołano ślepego mowiąc mu: Tusz sobie dobrze, wstań woła cię.
Mk 11,3 A jeśliby wam kto rzekł; Co czynicie? Powiedzcie iż go Pan potrzebuje: á wnet je tu pośle.
Mk 11,18 Co usłyszawszy Arcykápłani i Doktorowie, szukáli jákoby go zátrácili. Abowiem się go bali: iż wszytká rzesza zdumiewáłá się z náuki jego.
