Słowo: áby (1556) 
Wystąpienia 161-180 z 282
Łk 14,17 I posłał sługę swego w godzinę wieczerzej powiádáć wezwánym, áby przyszli, bowiem już nágotowáne są wszytki rzeczy,
Łk 14,23 I rzekł pan sludze. Wynidź ná drogi, i miedzy płoty, i przymuś wniśc, áby był nápełnion dom moj.
Łk 14,29 áby snadź kiedy by záłożył grundt, á nie mogłby dokonáć, wszytcy ktorzy widzą, poczęliby mu przygániáć
Łk 15,1 A przybliżali sie też do niego celnikowie i grzesznicy, áby go słucháli.
Łk 16,9 I ja wam powiedà. Czyńćie sobie przyjáćioły z pieniędzy złośliwych, áby gdybyście wstáli, przyjeliby was do wiernych przybytków.
Łk 16,24 i on wołájąc rzekł. Ojcze Abráhámie zmiłuj sie náde mną, a pośli Łázárzá, áby rozmoczył koniec pálcá swego w wodzie, by ochłodził język mój, bo męczenie cierpię w tym płomieniu.
Łk 16,28 Abowie(m) mam pięć bráciej, áby świádczył im, by też i oni nie przyszli ná to miesce mąk.
Łk 17,1 I rzekł ku zwolennikom swoim. Niepodobno jest áby nie miáły przyść pogorszenia. Ale biádá temu przez kogo przychodzą.
Łk 18,15 Przynosili też do niego i máłe dziatki áby sie ich dotykał. Co gdy widzieli zwolenicy zgromili je.
Łk 18,30 áby nie wziął, dáleko więej i w tym czásie, i w wieku przyszłym żywot wieczny.
Łk 19,4 I zábieżawszy wstąpił ná drzewo Sikomorowe, áby go widział, bo támtędy miał iść.
Łk 19,15 I stało sie jest gdy sie wrocił, wziąwszy krolestwo, i kazał wezwáć swoich ktorym dał pieniędze, áby wiedział jáko wiele kożdy z nich kupcząc zyskał.
Łk 20,10 I w onym czásie poslał do winarzow sługę, áby z owocow winnice dáli jemu. Ktorzy ubiwszy opuścili go proznego.
Łk 20,20 I podstrzegájąc go posláli podchwytácze, ktorzyby sie spráwiedliwymi okázowáli, by go podchwycili w mowie, áby go wydáli Książetom i mocy stárościnej.
Łk 20,28 mowiąc. Mistrzu Mojżesz nápisał nam. Jeśliby brát czej umárł, májący żonę, á ten by krom dziátek był, áby ją wziął brat jego zá żonę, á wzbudził plemię brátu swemu.
Łk 21,34 A strzeżcie sie áby snadź nie były obciążone sercá wasze obżárstwem, i pijaństwem, á pracámi tego żywotá, áby nie przyszedł ná was nagły dzień on.
Łk 22,6 i przyrzekł im. I szukał słuszności áby go wydał krom tłuszczej.
Łk 22,32 álem ja prosił zá cię, áby nie ustáłá wiárá twojá. A ty niekiedy náwrocony, poćwierdzaj brácią twoję.
Łk 22,47 A gdy on to jeszcze mowił, oto tłuszcza, i ktory był zwa(n) Judasz jeden ze dwunaście, uprzedzał je i przybliłżył sie do Jezusa, áby pocáłował jego.
