Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 2,0 Kápitulá 2. 1 Mędrcy krolá nowo národzonego w Jeruzálem szukają. 3 Herod to usłyszawszy trwoży sę i Jerozolimcycy z nim. I pyta się uczonych o moejscu gdzieby się Mesiasz národzić miał 7 a z Mędrcow się tájemnie o czásie bádá ktore się im gwiazdá ukazáła. 8 Do Betlejem je odpráwuje.11 Mędrcy w Betlejem dziecię nálawszy dárują i onemu się kłániają. 12 Potym się wrocili inszą drogą do swej kráiny. 13 A ánjoł uciekáć każe Jozefowi z Máryją z dzieciątkiem do Egiptu 16 Herod dziatki morduje. 19 Po ktorego śmierci Jozef nápomniony od pána z Egiptu się do Nazaret przenosi.

Mt 11,0 Kápitułá 11. 2 Jan śle posły swe do Jezusá. 4 Jezus im ná pytánie odpowieda. 7 Po ich odeściu mowi o Janie do ludu. 12 Od czásu Janowego gwałt się dzieje krolestwu niebieskiemu. 13 Zákony i prorocy do Janá trwáli. 16 Lud Izráelski niewierny i nieposłuszny komu podobny. 20 Jezys lámentuje ná niektore miástá. 24 Sąd ich srogi opowiedájąc. 25 Ojcu swemu dziękuje, iż tájemnice swe zákrywszy mądremi, objáwił je máluczkim. 28 Wszech utrápionych wzywa do siebie. 29 Jarzmo swe każe ná się bráć, obiecując pociechę.

Mt 12,0 1. W szábát przy Jezusie rwą kłosy uczniowie i jedzą. 2. Fáryzeuszowie je strofują. 3. Jezus je wymawia, ukázując iż tym szábátu nie gwałcą. 9. Wszedł do ich zgromádzenia. 10. I uzdrowił rękę uschłą, ukázując to, iż się godzi szábát dobrze czynić. 14. Fáryzeuszowie rádzą się przeciw niemu. 15 On precz ustępuje, lecząc wiele chorych, áby się o nim pismo wypełniło. 22. Opętánego, ślepego i i niemego uzdrawia. 25. Fáryzeuszom ná ich potwarz odpowieda. 32. Mowi o grzechu przeciw duchowi ś. 35. Ukázując iż zły dobrze mowić nie może. 36. A iż z káżdego prożnego słowa dádzą ludzie liczbę Bogu. 39. Známieniá się z niebá domágáją. 40. A on im Jonaszowe dáć obiecuje. 41. Grożąc im potępienim przez Niniwczyki i krolá Sábę. 43. Mowi o duchu nieczystym od człowieká wychodzącym. 46. Mátká go i z brácią szukáła. 48. A on kto mátka jego i brácią ukázuje.

Mt 14,0 Kápitulá 14. 1. Herodowe mniemánie o Jezusie. 3. Przecz Herod Janá pojmał, wsádził, i ściąć dał. 13. Jezus usłyszawszy o śmierci Janowej ustępuje ná puszczą. 17. gdzie pięciorogiem chlebá o pięć tysięcy mężow nákarmił.22. Uczniom jecháć każe zá morze. 23. Sam zostawszy modli się. 24. Wiátry łodz z uczniámi miotájąc. 25. Jezus do nich przyszedł po wodzie i cieszy je. 28. Piotr po wodzie do niego idzie, lecz zwątpiwszy tonie, á pan go rátuje. 36. W ziemi Genázáret dotknienim szat swych wiele chorych leczy.

Mt 28,0 Kápitulá 28. 1. Powstánie Jezusá z martwych.9. Ktory się niewiástam ukazał. 12. Księża stroże przenáleli, żeby mowili, iż go uczniowie ukrádli. 16. Jezus się uczniom w Gálilei pokázał. 18. Wysyła je ná świát z przepowiádánim Ewánieliei, i z ponurzánim. 20. Obiecując z nimi być do kończenia świátá.

Mk 2,0 Kápitułá 2. 1 W Káfarnáum uzdrowił Jezus powietrzem ruszonego. 5 Odpuszczając mu grzechy. 6 Dlaczego też szemrzą przeciw niemu uczeni w piśmie. 14 Wezwał Máteusza celniká. 15 I je w domu tego z celnikámi i innymi grzesznymi. 16 Przeto; go też szacują Fáryzeuszowie. 17 Ale im ná to odowieda Jezus. 10 I ucznie swe iż nie pościli wymawia. 23 Broni ich też w tym, iż w szábát kłosy rwali i jedli.

Mk 6,0 Kápitulá 6. 1 Jezusem gárdzą w ojczyznie tego. 7 Skąd odszedszy wysyła od siebie ucznie swe po parze, czyniąc je Apostoły. 8 Ucząc ich jako się spráwowáć mieli w onym poselstwie. 14 Ewánielistá pisze o złośći Herodowej, i śmierci Janowej. 30 Apostołowie się do Jezusá zwroćili. 31 Z ktorymi dla wytchnienia im ná stronę odchodzi. 33 Wszákże się wiele ludu do niego zbieżáło. 41 Choć ich było o pięć tysięcy mężow. 47 Uczniowie się zá morze bez páná przepráwują, do ktorych po wodzie przyszedł, i morze uskromił. 53 A potym w Genázáret uzdrowił wiele chorych ktorzy się szat jego dotykáli.

Mk 9,0 Kápitulá 9. 1 Przemienienie Jezusowo. 11 Przyście Eliaszowo. 17 Jezus duchá niemego wygania z człowieká. 31 Śmierć swą opowieda. 32 A uczniowie się o przełożenstwie gádáją. 34. 35. Jezus ich od tego odwodzi dziećiątko im wystáwiwszy. 38 potym Jan opowieda pánu, o jednym co z nimi niechodząc, djabły wygániał imieniem jego. 43 Uczy pan ucznie swe, żeby od siebie odćináli wszytko co by je zgorszyć miáło. 48 Jeśliżby chćieli wolnymi być chronaká nie zdychájącego, i ogniá niegásnącego.

Mk 10,0 Kápitulá 10. 2 O rozwodzie Jezus gada z Fáryzeuszámi. 13 Dziatki do niego przynieśiono, uczniowie się gniewáją. 15 A Jezus im dziecinstwo záleca, ku pokorze je wiodąc. 17 Potym z młodziencem bogátym rozmawia o żywoćie wiecznym. 21 Dla ktorego każe mu Jezus wszytko przedáć, á ubogim rozdáć. 24 Co słysząc uczniowie zátrwożyli się, widząc trudne weśćie do żywotá. 28 A zwłaszczá bogátym. 29 Mowią potym o nadgrodzie tych co swe dla Jezusá opuśćili. 33 Po trzećie Jezus śmierć swą opowieda. 35 Synowie Zebedeuszowi stáráją się o zwierzchność. 44 A Jezus wszytkim pokorę i uniżenie záleca. 46 A potym Bártymeuszowi ślepemu wzrok przywraca.

Mk 15,0 Kápitulá 15. 1 Jezus odwiedziony do Piłatá 3. 4. 5. Nie nie odpowieda, na skárgi, i pytánia. 7 Piłat wspomina Bárábászá chcą áby wypuśćił, á ukrzyżował Jezusá. 15 I uczynił ták Piłat kwoli pospolstwu. 16 A tak żołnierze, biczują, koronują, i hańbią Jezusá. 20 I wiodą krzyżowáć. 27 Miedzy dwiemá zbojcámi. 29 Wszyscy z niego szydzą i urągáją ná krzyżu wiszącemu. 33 A on do Bogá ojcá swego woła. 36 I duchá mu oddaje. 38 Záczym mu setnik świádectwo wydał. 43 Jozef prośi o ćiáło jego. 44 Czego nie odmowił Piłat. 45 A on je w grob włożył.

Łk 9,0 Kapituła 9. 1 Rozsyła pan dwánaście Apostołow ku przepowiedániu. 7 Herod wątpi o Jezusie kto by on był. 10 Apostołowie się zwrocili, z ktorymi z osobná odchodzi Jezus. 11 Zebrał się do niego lud wielki. 13 Ktory pięciorgiem chlebá á dwiemá rybámi nákarmił. 18 Apostołow pyta co o nim ludzie trzymáją. 20 Apostołowie fo Christusem wyznawáją. 23 Uczy ich, czego potrzebá tym coby zá nim chodzić chcieli. 28 Przemienia się ná gorze. 38 Lunátyká leczy. 44 Śmierć swą uczniom opowieda. 46 Oni sie o przełożeństwie gadáją. 48 Z czego ich strofuje. 51 Do Jeruzalem idzie. 52 Nie chcą mu dáć gospody Sámárytanowie. 54 Czego się nád nimi ogniem z niebá mścić chcą Jan z Jakubem. 55 Ale je oto Jezus fuka. 57 Chce jeden iść zá nim, á on mu nie dopuszcza. 59 A inszemu zá sobą iść każe.

Łk 22,0 Kápitulá 22. 1 Przaśniki nádchodzą. 3. Szátan wszedł w Judaszá. 4 Przedáje księżej Jezusá. 8 Pan śle wieczerzą gotowáć. 13 Przyszedszy siadł u stołu z swoimi. 19 Wieczerza postánowia. 21 O zdrajcy swym powieda. 24 Uczniowie się o przełożeństwie gadają. 25 Pan ich ku pokorze przywodzi. 29 Krolestwo im insze odkázując. 31 Piotrowi powieda, że się on szátan stárał, á iż się on miał záprzeć tego. Pod gorę oliwną idzie. 40 Modlić się swym każe. 41. Sam ná modlitwie odchodzi. 42 Do Ojcá woła o kubek. 44 Krwawo się poci. 46. Ucznie śpiące budzi. 47. Judasz go przez pocáłowánie wydáje. 50 Piotr ucho uciął. 51 Jezus je uleczył. 52 o wszytkich mowi. 54 Prowádzą go do przedniejszego ofiarowniká, á Piotr zá nim idzie. 56 Przy się Jezusá. 61 Kur poje, Pán patrzy ná Piotrá. 63 Szydzą z Jezusá. 67 Pytając fo jeśliby był Chrystusem.

Łk 23,0 Kápitulá 23. 1 Jezusá do Piłatá odwiedziono, i skargę uczyniono. 3 Piłat się z nim łágodnie umawia. 4 Winy w nim nie nájduje. 7 Śle go do Herodá. 11 Herod nim wzgárdziwszy odsyła go Piłatowi. 14 Chce go Piłat puścić skarawszy. 18. Żydowie Bárabasza puścić każą. 24 Piłat kwoli żydom czyni. 26 Jezusá pod krzyżem prowadzą Szymon mu go nieść pomaga. 27 Niewiásty Jerozolimskie płáczą. 33 Krzyżują go między dwomá złoczyncámi. 34 Modli się zá swemi krzyżownikámi. 35 Wszyscy z niego szydzą. 39 I jeden złoczyńcá. 40 Ktorego drugi strofuje. 42 A Jezusowi się modli. áby nań w swym krolestwie pamiętał. 44 Cudá się wielkie dzieją. 46 Jezus ducha ojcu oddáje. 47 Setnik go wyznawa być sprawiedliwym. 50 Jozef z Arymátyej: 52 Prosi Piłata o ciało Jezusowe. 53 Uwinąwszy w prześcieradło chowa je di grobu. 55 Niewiásty pobożne temu się przypátrują.

Łk 24,0 Kápitułá 24. 1 Niewiásty poszły do grobu 2 Grob odwálony. 3 Bez ciała Jezusowego. 4. Ukazáli się im dwá ánjołowie. 5. Potym się im też Jezus ukazał. 9 Uczniom to opowiedają. 11 Oni to za błázeństwo máją. 12 Piotr do grobu bieży. 13 Dwá dudzy do Emmaus. 15. Jezus idize z nimi. 25 Strofuje je i pismá wykłada. 30 Poználi go w łamániu chlebá. 33 Swym to oznájmują wrociwszy się. 36 Jezus się wszytkim ukazał. 43 Je z nimi rybę i miod. 45 Otworzył im zmysł ku wyrozumieniu pismá. 49 Obiecuje im ducha od ojca. 50 Rozstał się z nimi, wzięty do niebá.

Jn 16,0 Kápitułá 16. 1 Zá jednę przestrogę, opowieda im prześládowánie dla imienia swego. 3 Ktore ich podkáć miáło od tych co jego i Bogá też nie znáją. 7 Ale im záś duchá świętego objecuje. Ktoryby ich cieszył, á świát strofował i sądził. 16 Powieda im o odeściu swym ná máły czás. 20 A iż ná nie, jáko ná niewiástę rodzącą frásunek przyść miał. 22 Lecz potym nieodmienne wesele. 23 Ku modlitwie ich nápomina. 27 Upewniájąc ich w tym, że je ociec miłuje. 29 Dobrze sobie tuszą uczniowie, jákoby też wszytko co im mowił rozumieli. 32 A on im záś powieda że go sámego mieli odbieżeć.

Jn 17,0 Kápitułá 17. 1 Jezus się Bogu modli, áby go uwielbił. 3 Wyznáwájąc onego sámego być Bogiem prawdziwym, á siebie posłáncem jego. Czemu gdy kto wierzy ten ma żywot wieczny. 9 Prosi zá Apostoły swymi ktore mu dał Bog ociec jego, á zá świátem nie prosi. 11 Aby jedno byli jáko on z ojcem. 15 A iżby je ociec záchował od złego. 17 I poświęcił je. 20 Potym prosi i zá tymi wszytkimi co weń przez ich przepowiádánie uwierzyć mieli. 21 Aby też byli jedno, á jemu wierzyli iż go Bog posłał. 22 Dájąc im też chwałę ktorą mu ociec dał. 24 I tám byli gdzie on jest.

Jn 21,0 Kaápitułá 21. 1 Jezus się záś ukazał uczniom, gdy z Piotrem ryby łowili. 5 Pyta ich jeśliby mieli co jeść. 6 Każe im sieć zápuścić po práwej stronie. 7 Jan poznawszy Páná Piotrowi powieda, á on się po wodzie do niego rzucił. 11 Wielkość ryb pojmánych. 12 Je z nimi Jezus. 15 A Piotrá pyta jeśliby go miłował. 18 Potym mu śmierć tego opowieda przez ktorą Bogá uwielbić miał. 21 Piotr się o Janie pyta. 22 Czego mu Pan broni.