Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ten (1556)

Wystąpienia 161-179 z 179

Jn 11,47 # Zebráli tedy Biskupowie i Pharizeuszowie rádę, i mowili. Coż czynimy? Iż ten człowiek wiele známion czyni.

Jn 11,56 Szukáli tedy Jezusá i rozmawiáli miedzy sobą w kościele stojący. Co sie wam zda, iż nie przyszedł ná ten dzień święty?

Jn 12,30 Odpowiedział Jesus i rzekł. Nie dla mnie ten głos przyszedł, ále dla was.

Jn 12,34 Odpowiedziáłá jemu tłuszcza. My słyszeliśmy z zakonu, iż Christus trwa ná wieki. A jákoż ty powiádasz. Iż potrzebno jest powyższyć syná człowieczego. I ktoryż to jest ten syn człowieczy?

Jn 15,5 Ja jestem winna mácicá, wy látorośli. Kto mięszka we mnie, á ja w nim, ten przynosi owoc wielki, bo beze mnie nie możecie nic czynić.

Jn 15,26 # A gdy przydzie pocieszycie, ktorego ja poślę wám od ojcá duchá prawdy, ktory od ojcá pochodzi, ten świádectwo wyda o mnie.

Jn 17,3 A ten jest żywot wieczny, áby poználi ciebie sámego bogá prawdziwego, i ktoregoś posłał Jesusá Christusá.

Jn 18,30 Odpowiedzieli i rzekli jemu. Być ten nie był złoczyńcá, nie wydálibychmy go tobie.

Jn 19,20 Ten tedy napis wiele z żydow czcili, ábowiem blizu miásta było miesce, gdzie ukrzyżowan jest Jesus. I było nápisano po żydowsku, grecku i po łácinie.

Jn 21,21 Tego tedy gdy ujźrzał Piotr, rzekł Jesusowi. Pánie, á ten co?

Jn 21,24 Ten jest zwolennik on, ktory świádectwo wydawa o tym, i nápisał to, á wiemy iż prawdziwe jest świadectwo jego.

Mk 1,0 Przemowa na Ewanjeliją S. Marka. Święty Márek z żydow rodem, z pokolenia kápłańskiego Leui, był od S. Piotrá okrzczon, dla czego był zwan synem duchownym od niego, ktorego też z sobą wziął do Rzymá, tám ná prośbę niektorych Rzymiánow jáko od mistrzá swego S. Piotrá usłyszał, krotce nápisał Ewánjeliją, ktorą też S. Piotr potwierdził, i jego do Alexandryjej w Ejipcie pósłał, gdzie też pierwszym biskupem będąc w wielkiej świątości i ostrości żywotá obcował, ták iż wszytkie náśládowce páná Christusá swym przykładem pobudzał. Ten w widzeniu Ezechyjelá przez oblicze lwowe jest známionowan. Poczyna sie Ewanjelia podług napisania świętego Marká. Jan krzyciciel każe krzest pokuty, pan Christus jest okrzczon, ktory kusiciela zwyciężywszy począł kazáć, i zwolenniki wezwał, opętánego, świekrę piotrowę, i trędowátego uzdrowił. Caput. 1.

Jn 1,0 Przemowa na Ewanjeliją S. Jana. Święty Jan Ewa(n)jelistá gdy sie z wyspu Páthmos do Efezu wrocił, miał sto lat swego żywotá, i był potym żyw dwádzieściá lat. Czásu niektorego będąc w łáźni usłyszał iż tám był Chernintus kácerz, nátychmiast rzekł do towárzyszow swoich. Podźmy co rychlej stąd, by łáźnia nie upádłá, i nie zábiłá nas pospołu z kácerzem. Abowiem czásu onego poki jeszcze był żyw powstáli byli kácerzowie ktorzy uczyli, iż Christus nie był bogiem ále prostym człowiekiem. Przeto prosili biskupi świętego Janá áby náprzeciwko im pisał. A on ná prośbę ich zamknął sie przez trzy dni w komorze poszcząc i modląc sie. Potym począł Ewánjeliją pisáć, w ktorej dowodzi bostwá páná Christusowego jáśnie ukázując iż Christus był prawdziwym bogiem i człowiekiem. Dla czegoż od grekow był názwan Theologos To jest ten ktory sie gada ábo rozmawia o bodze. I dla tegoż przez orłá bywa známionowan. Poczyna sie Ewanjelija podług napisania świętego Jana apostoła i Ewanjelisty. Pan Christus od wieku bog, pod czasem człowiek, ktoremu Jan świádectwo dawa, niektore zwolenniki wzywa. Caput. 1.

Mt 3,17 A oto głos z niebá mowiąc. Ten jest syn moj miły, w ktorymem sobie polubił.

Mt 12,50 Abowiem ktokolwiek by czynił wolą ojcá mego ktory w niebie jest, ten jest moj brát, siostrá i mátká.

Mt 17,27 Ale ábysmy nie zgorszyli ich. Idz do morzá, i wpusc wędę, i onę ribę ktora pierwej uwiąznie wezmi. I otworzyszy ustá jej najdziesz grosz, ten wziąwszy daj im zá mię i zá się.

Mk 3,35 Abowiem ktoby czynił wolą bożą, ten brát moj, i siostrá mojá, i mátká jest.

Łk 15,32 A używáć á weselić godziło sie, dlatego iż brát ten, twoj umarł był i ożył, zginął był, i nálezion jest.

Jn 6,72 A mowił o Judaszu Simoná Iskáriotys. Ten bowiem miał go wydáć, gdyż był jeden ze dwunaście.