Słowo: co (1599) 
Wystąpienia 161-180 z 258
Mk 15,7 I był co go názywano Bárábbaszem: który z buntownikámi był w więzieniu, który był w rozruchu popełnił mężobójstwo.
Mk 15,22 I przywiedli go ná miejsce Golgothá: co sie wykłáda miejsce trupiéj głowy:
Mk 15,24 A ukrzyżowawszy go, podzielili száty jego, miecąc o nie lós, co kto miał wziąć.
Mk 15,34 A dziewiątéj godziny záwołał Jesus głosem wielkim, mówiąc: Eloi, Eloi, lammasabacthani? co jest wyłożywszy: Boże mój, Boże mój, czemuś mie opuścił?
Mk 16,17 A cudá, tych co uwierzą, té nászládowáć będą. W imię moje czárty będą wyrzucáć: nowémi językámi będą mówić:
Mk 16,18 węże będą bráć: i choćby co śmiertelnégo pili, szkodzić im nie będzie: Ná niemocné ręce będą kłáść, á dobrze sie mieć będą.
Łk 1,35 A Anjół odpowiedziawszy rzékł jéj? Dych święty zstąpi ná cię, á moc nawysszégo záćmi tobie. przetóż i co sie z ciebie národzi święté, będzie názwano synem Bożym.
Łk 1,66 A wszyscy którzy słyszeli, kłádli do sercá swégo mówiąc: Co mniémasz zá dziécię to będzie? ábowiém byłá z nim ręká Páńska.
Łk 2,18 A wszyscy którzy słyszeli dziwowáli sie temu, i co do nich pástérze mówili.
Łk 2,20 I wrócili sie pástérze, wysławiájąc i chwaląc Bogá, ze wszytkiégo co słyszeli i widzieli, jáko im powiádano jest.
Łk 2,24 á iżby oddáli ofiárę, wedle tego co jest powiedziano w zakonie Páńskim, parę synogárlic, ábo dwoje gołąbiąt.
Łk 2,33 A ociec jego, i mátká dziwowáli sie temu co o nim mówiono.
Łk 3,12 Przyszli téż i Célnicy áby byli ochrzczeni, i rzekli mu: Náuczycielu, co czynić będziemy?
Łk 3,13 A on rzékł do nich: Nic więcéj nie czyńcie nád to co wam postanowiono.
Łk 3,14 Pytáli go téż i żołniérze, mówiąc: Co mamy czynić i my? I rzékł im: żadnégo nie bijcie áni potwarzajcie: ále ná żołdziéch wászych przestawajcie.
Łk 4,34 mówiąc, Niechaj, co nam i tobie Jesusie Názáreński? przyszedłeś zátrácić nas? znam cię, któś jest, Święty Boży.
Łk 5,7 I skinęli ná towárzysze co byli w drugiéj łodzi, áby przybyli i rátowáli je. I przybyli, i nápełnili obie łódce, tak iż sie máło nie zánurzáły.
Łk 5,8 Co widząc Symon Piótr, upadł u kolan Jesusowych, mówiąc: Wynidź ode mnie, bom jest człowiek grzészny, Pánie.
Łk 5,9 Abowiém go było zdumienié ogárnęło, i wszytkié co przy nim byli, z połowu ryb, który pojmáli.
Łk 5,21 I poczęli myślić Doktorowie, i Fáryzeuszowie, mówiąc: któż jest ten co mówi bluźniérstwá? któż może odpuścić grzéchy, jedno sam Bóg?
