Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 7,15 Nie masz nic zwierzchownego co wchodzi w człowieká, co by go mogło spospolitowáć, ále co wychodzi od niego, toć jest co pospolituje człowieká.

Mk 7,18 I mowi im, ak i wy nie rozumieliście? Nie rozumiecie iż wszytko co z nadworza wchodzi w człowieka, nie może go spospolitowáć?

Mk 7,20 Mowił záś, że co z człowieká wychodzi ono pospolituje człowieká.

Mk 8,1 W Onych dniach gdy wielka tłuszcza byłá á nie mieli co by jedli, przyzwawszy Jezus ucznie swe mowi im.

Mk 8,2 Lito mi tłuszczej że już trwáją trzy dni przy mnie, á nie máją co jeść.

Mk 8,9 A było tych co jedli około czterzech tysięcy i rozpuścił je.

Mk 8,12 I westchnąwszy duchem swym, rzekł co rod ten znáku żąda? Prawdziwie mowię wam, Jesli będzie dan narodowi temu znák?

Mk 8,17 A znájąc Jezus, rzekł im, Co spieracie się że chlebow nie macie? Jeszcze li nie baczycie á nie rozumiecie? Jeszcze li zákámiáłe sercá macie wásze.

Mk 8,23 I ująwszy rękę ślepego, odwiodł go przecz zá miásteczko, á plunąwszy ná oczy jego, i włożył nań ręce, i pytáł go jesli co widzi?

Mk 8,33 On záś obrociwszy się i ujrzawszy ucznie swe zgromił Piotrá mowiąc, idź zá mną szátánie, iż nie rozumiesz co Boże, ále co jest człowiecze.

Mk 8,36 Co bo pomoże człowiek jesliby zyskał wszytek świát? A utráciłby duszę swą, Abo co da człowiek zá duszę swą okupując (ją?)

Mk 8,37 Abo co da człowiek zá duszę swą okupując (ją?)

Mk 9,6 Bo nie wiedział co mowił, Byli bo w stráchu.

Mk 9,9 Gdy zásię oni z gory szli zakazał im áby nikomu nie powiedáli co widzieli, jedno áżby syn człowieczy wstał z martwych.

Mk 9,10 I zátrzymawáli to słowo u siebie spierájąc się spolnie co by to było zmartwychwstáć.

Mk 9,11 I pytáli go mowiąc, Co mowią w piśmie uczeni, iż potrzeba áby Helijasz przyszedł pierwej?