Słowo: tedy (1593) 
Wystąpienia 161-180 z 410
Łk 14,10 Ale gdy będziesz wezwan, szedszy, siądźże ná poślednim miejscu: że gdy przyjdzie ten ktory cię wezwał, rzecze tobie: Przyjacielu, posiądź się wyższej. Tedy będziesz uczczon przed społem z tobą siedzącymi.
Łk 14,21 A wrociwszy się sługá, oznajmił to pánu swemu. Tedy się gospodarz rozgniewawszy, rzekł słudze swemu: Wynidź rychło ná ulice i ná przecznice miástá: á ubogie i ułomne, i ślepe i chrome wprowadź tu.
Łk 14,33 Tákże tedy káżdy z was kto się nie wyrzecze wszystkich májętności swoich, nie może być moim uczniem. $
Łk 15,22 Rzekł tedy ociec do sług swoich: Rychło przynieście przednią szátę, á obleczcie go: i dajcie pierścień ná rękę jego, i boty ná nogi jego:
Łk 15,28 Rozgniewał się tedy, i nie chciał wnić. A ták ociec jego wyszedszy począł go prosić.
Łk 16,5 Przyzwawszy tedy z osobná káżdego z dłużnikow páná swego, rzekł pierwszemu: Wieleś ty winien pánu memu?
Łk 16,11 Jeśliżeście tedy w niespráwiedliwej mámmonie wiernymi nie byli: ktoż się wam prawdziwej zwierzy?
Łk 16,27 I rzekł: Proszę cię tedy ojcze ábyś go posłał do domu ojcá mego: ábowiem mam pięć bráciej:
Łk 18,6 Rzekł tedy Pan: Słuchajcież co mowi niespráwiedliwy sędzia.
Łk 18,26 Rzekli tedy ci co słucháli: A ktoż może być zbáwion?
Łk 19,12 Rzekł tedy: Człowiek niektory rodu zacnego jáchał w dáleką kráinę wziąć sobie krolestwo, i wrocić się.
Łk 19,33 Gdy tedy odwięzowáli oni oślę; rzekli pánowie jego do nich: Przecz odwięzujecie oślę?
Łk 20,5 A oni rozmyśláli w sobie, mowiąc: Iż jeśli powiemy, z niebá; rzecze: Przeczżeście mu tedy nie wierzyli?
Łk 20,15 I wyrzuciwszy go z winnice, zábili. Coż im tedy uczyni pan onej winnice?
Łk 20,17 A on pojźrzawszy ná nie, rzekł: Coż tedy jest to co nápisano: Kámień ktory odrzucili budownicy, ten się zstał głową węgielną.
Łk 20,25 I rzekł im: Oddajcież tedy co jest Cesárskiego, Cesárzowi: á co jest Bożego, Bogu.
Łk 20,29 Było tedy siedm bráciej: á pierwszy pojąwszy żonę, umárł bez dziatek.
Łk 20,33 W zmártwychwstánie tedy, ktorego z nich oná będzie żoną? ábowiem siedm mieli ją zá żonę.
Łk 20,39 Tedy niektorzy z Doktorow odpowiedájąc rzekli mu: Náuczycielu, dobrześ powiedział.
Łk 20,44 Dawid tedy názywa go Pánem: á jákoż jest synem jego?
