Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 26,60 ále nie náleźli ácz bárzo wiele fałszywych świádkow przystępowało. Na ostátek tedy przyszli dwá fałeszni świádkowie,

Mt 26,67 Tedy jęli plwáć ná oblicze jego, i poszyjkowáli go, á drudzy policzkowáli,

Mt 26,74 Tedy on jął sie przeklináć, i przysięgáć, żeby nie znał człowieká. A wnet Kur zápiáł.

Mt 27,11 Stánął tedy Jezus przed stárostą. I pytał go Stárostá, mowiąc: Tyżeś jest Krolem Żydowskim? Odpowiedział mu Jezus Ty powiádasz:

Mt 27,13 Tedy mu rzecze Piłat: Nie słyszysz jáko wielkie przeciwko tobie powiádáją świádectwá.

Mt 27,22 Rzekł im Piłat: Coż tedy uczynię z Jezusem, ktorego zową Krystusem? Odpowiedzieli wszyscy: Niechaj będzie ukrzyżowan.

Mt 27,23 Rzekł im tedy Stárostá: I coż złego uczynił? A oni tym więcej wołali: Niechaj będzie ukrzyżowan.

Mt 27,24 Widząc tedy Piłát że temu nic nie pomagał, ále wszem że sie tym więczszy rozruch stawał: wziąwszy wody umył sobie ręce przed ludem, mowiąc: Nie winienem ja krwie oto tego spráwiedliwego, wy tego pátrzcie.

Mt 27,26 Tedy im wypuścił Bárábaszá: á Jezusá ubiczowánego dał im áby był ukrzyżowan.

Mt 27,27 Tedy żołnirze Stárostowi, wziąwszy Jezusá ná ratusz, zebráli do niego wszytkę hordę,

Mt 27,42 Insze záchowywał, á siebie sámego záchowáć á zbáwić nie może: jeśliż jest Krolem Izráelskim, niech tu teraz z_stąpi z krzyżá, tedy mu uwierzymy.

Mt 27,58 Ten przyszedł do Piłatá, i prosił go o ciáło Jezusowo. Tedy Piłat rozkazáł mu dáć ciáło.

Mt 27,64 Przetoż rozkáż áby strzeżono grobu áż do trzeciego dniá: by lepák nie przyszli zwolennicy jego, á nie ukrádli go, á potym by powiedzieli pospolstwu. Wstałci zmártwy, tedy by był ostáteczny błąd gorszy niżli pierwszy.

Mt 28,5 Odpowiedział tedy Anijoł onym niewiástom i rzekł: Nie bojcie sie wy nic, bo ja wiem że szukacie Jezusá ktore(go) ukrzyżowano.

Mt 28,10 Tedy im rzekł Jezus: Nie lękajcie sie. Idźcie á powiedzcie bráciej mojej, áby szli do Gálilejej, tám mię ujźrą.

Mt 28,19 Szedwszy tedy uczcie wszystki narody, krzcząc je, w imię Ojcá, i Syná, i Duchá świętego,

Mk 1,30 A leżáłá teść Simonowá ná febrę: tedy mu wnet powiedzą o niej.

Mk 2,2 A usłyszawszy ludzie że był w domu, tedy natychmiast zeszło sie ich wiele, tak że sie zmieścić nie mogli i przede drzwiámi, i powiádał im słowo.

Mk 2,18 I pościli sie zwolennicy Janowi i Fáryzeuszowie. Tedy przyjdą, i rzeką mu: Czemuż zwolennicy Janowi, i Fáryzeuszowie poszczą, á twoi zwolennicy nie poszczą?

Mk 2,20 Ale przyjdą te dni, gdy będzie odjęt od nich oblubieniec, tedy na ten czás będą pościć.