Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 19,12 Zátymże Piłat szukał tego jákoby go wybáwił, ále Żydowie wołáli mowiąc: Jeśliż go wybáwisz, nie jesteś przyjaciel Cesárski, bo ktoć się kolwiek czyni Krolem, sprzeciwić się Cesárzowi.

Jn 19,21 A dla tegoż mowili Piłatowi Książętá kápłanow Żydowskich: Nie pisz Krol Żydowski, ále iż on powiedał: Jestem Krol Żydowski.

Jn 19,24 Tedy mowili miedzy sobą: Nie rzeżmy jej, ále o nię rzućmy losy czyjá ma być, á to się zstáło iżby się było pismo wypełniło, w ktorym powiedziano: Podzielili miedzy się odzienie moje, á o száty moje rzucili los. A toć uczynili żołnierze.

Jn 19,38 Potym prosił Piłatá Jozef z Arymátyjej (ktory był zwolennik Jezusow, ále tájemny dla bojaźni Żydowskiej) iżby zdjął ciáło Jezusowe, czego mu pozwolił Piłat, A ták przyszedszy wziął ciáło Jezusowe.

Jn 20,7 I fácelet ktory był ná głowie jego, nie z prześcirádły położony, ále ná inym miejscu z osobná zwiniony.

Jn 20,14 A gdy to mowiłá, obrociłá się názad, i ujźráłá Jezusa stojącego, ále nie wiedziałá iż Jezus był.

Jn 20,17 Powiedział jej Jezus: Nie tykaj się mnie, ábowiemem jeszcze nie wstąpił do Ojcá mego, ále idź do bráciej mojej i powiedz im: Wstępuję do Ojca mojego i Ojcá waszego, Bogá mego i Bogá waszego.

Jn 20,25 Powiedzieli mu tedy drudzy zwolennicy: Widzielichmy Páná, ále im on rzekł: Jeśli nie ujźrę w ręku jego znákow goździ, á nie włożę pálcá mego w znáki goździ, i nie włożęli ręki w bok jego, żadnym sposobem nie uwierzę.

Jn 20,27 Potym rzekł Thomaszowi: Włoż pálec twoj owdzie, á oglądaj ręce moje, podájże rękę twą, á włoż ją w bok moj, i nie bądź niedowiarkiem ále wierzącym.

Jn 21,8 A drudzy zásię zwolennicy przyszli w łodzi (bo nie_daleko byli od brzegu, ále jákoby ná dwu set łokiet) ciągnąc sieć pełną ryb.

Jn 21,23 A ták to słowo wyszło miedzy brácią iż on zwolennik nie miał umrzeć, áleć mu nie rzekł Jezus, Nie umrze, ále jeśli chcę żeby został áż przyjdę, coż tobie do tego?

Łk 14,35 Gdyż się áni ná ziemię áni w gnoj nie godzi, ále bywa precz wyrzuconá: A ták kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.

Łk 23,56 A ták wrociwszy sie nágotowáły wonnych rzeczy i olejkow, ále w Szabát według rozkazánia zániecháły tego.

Mk 1,45 Ale on odszedszy, począł wiele opowiedáć á tę rzecz rozsłáwiáć, ták iż już Jezus nie mogł jáwnie wnić do miástá, ále był ná stronie ná miejscách pustych, gdzie się ze_wsząd schadzáli do niego.

Mk 9,50 Dobrać jest sol, ále jeśli sol smák stráci, czymże ją naprawicie? Miejcież sámi w sobie sol, záchowywájąc pokoj jedni z drugimi.

Mk 12,44 Abowiem ci wszyscy to co im zbywáło, znieśli, ále tá z niedostátku swego co miáłá włożyłá, i wszytko swe pożywienie.

Jn 8,59 Zátym porwáli kámienie áby nań ciskáli, ále Jezus uchroniwszy się, wyszedł z Kościołá.

Jn 16,33 Tomci wam powiedział, ábyście we mnie pokoj mieli, na świecie ścisk macie, ále ufajcie we mnie, Jamci zwyciężył świát.

Jn 18,40 Tedy wszyscy záwołali mowiąc: Nie tego, ále Bárábaszá, á tenci Bárábasz był zbojcá.