Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 4,13 Odpowiedział Jezus, i rzekł jej: Káżdy ktory tę wodę pije, będzie záś prágnął: ále kto by sie nápił tej wody ktorą ja dam jemu, ná wieki nie będzie prágnął.

Jn 5,18 Dla_tego tym więcej chcieli i szukáli jákoby go zábić: że nie tylko iż zgwałcił Sobbotę, ále jeszcze i ojcem swym powiádał być Bogá, rownym sie czyniąc Bogu. Odpowiedział tedy Jezus, i rzekł im:

Jn 5,22 Abowiem ociec nie sądzi nikogo: ále wszystek sąd dał Synowi,

Jn 5,24 Záprawdę, záprawdę powiádam wam, że ten kto słowá mego słucha, á wierzy onemu ktory mie posłał, ma żywot wieczny, i nie przychodzi ná sąd: ále pojdzie z śmierci do żywotá.

Jn 5,30 Nie mogęć ja sam od siebie nic czynić. Jáko słyszę, ták sądzę, á sąd moj spráwiedliwy jest: bo nie szukam wolej swej, ále wolej onego ktory mie posłał.

Jn 6,9 Jest tu jedno dziecię, ktore ma pięcioro chlebá jęczmiennego, á dwie rybie: ále co to jest miedzy ták wiele.

Jn 6,22 A drugiego dniá, tłuszcza ktora stáłá zá morzem, widziáłá iż łodká insza nie byłá tám jedno jédná, á iż nie wstąpił był z zwolenniki swoimi Jezus w łodź, ále że sie sámi zwolennicy jego byli przewieźli w łodzi:

Jn 6,26 Odpowiedział im Jezus, i rzekł: Záprawdę, záprawdę powiádam wam, szukacie mie nie iżeście widzieli známioná, ále iżeście jedli chleb, i byliście násyceni.

Jn 6,27 Spráwujcie nie ten pokarm ktory ginie, ále który trwa ku żywotowi wiecznemu, ktory wam da Syn człowieczy, ábowiem ten Ociec Bog náznáczył.

Jn 6,32 Rzekł im tedy Jezus: Záprawdę, záprawdę powiádam wam, żeć nie Mojzesz wam dał chleb z niebá, ále ociec moj, dáje wam chleb z niebá prawdziwy.

Jn 6,38 bom z_stąpił z niebá, nie żebym czynił wolą swoję ále wolą onego ktory mię posłał.

Jn 6,39 Abowiem tá jest wola onego ktory mię posłał, Ojcá żebym ze wszystkiego co mi dał, nic nie strácił, ále żebym wskrzesił to w ostáteczny dzień.

Jn 7,6 Rzekł im tedy Jezus: Jeszcze moj czás nie przyszedł: ále wász czás záwżdy jest gotowy.

Jn 7,7 Nie możeć was świát nienawidzieć, ále mnie nienawidzi: iż ja to świádectwo dáję o nim, że uczynki jego są złe.

Jn 7,8 Wy tám idźcie ná ten święty dzień, ále ja nie pojdę ná ten dzień świety, iż sie jeszcze moj czás nie wypełnił.

Jn 7,10 A gdy odeszli brácia jego, tedy też i on wstąpił ná dzień święty nie jáwnie, ále jákoby potájemnie.

Jn 7,12 I był wielki rumrycht á szemránie o nim miedzy tłuszczą. Bo jedni mowili, iż dobry jest. A drudzy mowili. Nie: ále zwodzi tłuszcze.

Jn 7,16 Odpowiedział im Jezus, i rzekł: Mojá náuká nie jest mojá, ále onego ktory mie posłał.

Jn 7,18 Kto sam od siebie mowi, swej własnej chwały szuka, ále ktory szuka chwały onego ktory go posłał, ten prawdziwy jest, á niespráwiedliwości w nim nie mász.

Jn 7,22 Dla_tego Mojżesz dał wám obrzezánie: nie że od Mojzeszá jest, ále z ojcow, á (wżdy) w Sábbat obrzezujecie człowieká.