Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 16,0 Kapitulá 16. 1. Fáryzeuszowie známieniá żądáją. 2. Jezus ich z tego strofuje. 4. Znak Jonaszow obiecując. 6. Uczniom swym każe się strzec kwásu Fáryzájskiego. 11. Co kwas faryzájski powieda. 13. Uczniow swych pyta coby o nim ludzie trzymáli. 15. A co też oni sámi. 16. Piotr go wyznawa Chrystusem Synem Bożeym. 18. Jezus chwali wyznánie jego. 19. I klucze mi dáć obiecuje. 20. Nie da się oznájmiáć iż jest Chrystusem. 21. Śmierć swą opowieda, á Piotr go od niej odwodzi, áé go pan szuka. 24. Ukázując iż káżdy kto chce zá nim chodzić ma się samego záprzeć i krzyż swoj ná się wziąć.

Mt 18,0 Kápitułá 18. 1. Pytáją się uczniowie, o przełożeństwie swym w krolestwie niebieskim. 2. Od czego ich pan i słowy i przekładem dziecinnym odwodzi ku pokorze ich i skromnemu o sobie rozumieniu przywodząc. 6. Uczy ich też o zgorszeniu. 10. Aby nikim nie gárdzili, ábo go sobie lekce ważyli. 11. Gdyż on sam podłych i zgincłych przyszedł szukáć. 12. Co przykładem owce zgineły pokázuje. 15. Potymże náucza o kárności bráterskiej. I p wyłączaniu odpornych ze zboru. 18. Moc zborowa záleca. 19. I zgodę dwu na ktorą rzecz w modlitwie. 11. Piotrá pytájącego się o odpuszczániu upádłemu brátu uczy. 23. Podobieństwem páná i dłużniká rzecz tęż obiásniájąc.

Mt 24,0 Kápitulá 24. 1. Kosztowne kościołá zbudowánie ukázują uczniowie Jezusowi. 2. A on opowiedał że on i z miástem zgruntu podwrocony miał być. 5. Opowieda też o wielu zwodzicielách, ktorzy w imię jego przyść mieli. 6. I o wielkim utrapieniu i uciskách. 15. Ukázując i znáki ostáteczne(go) zgurzenia. 24. Mowi też o fałszywych prorocech i Krystusiech. 29. Znáki opowieda ktore przyście jego uprzedzić miáły. 32. Podobieństwo drzewá figowego. 37. Iż dni przuścia Christusowego podobne będą, dniom Noego. 42. Ku czujności pobudza przykłádem gospodarzá dobrego. 45. I sługi wiernego.

Mt 25,0 Kápitulá 25. 1. Podobieństwo dziesiąci pánien. 14. Drugie, tálentow między sługi rozdánych. 31. Opisánie dniá ostátecznego sądnego, z opisánim też uczynkow dobrych i złych. 34. Odpłátá dobrych. 41. Skázánie złych do ogniá wiecznego, z szátánem i z ánjoły jego.

Mk 1,0 Święta Ewánjelija według Márká. Kápitułá 1. 2 Jan uczy i ponurza. 9 Jezusá ponurzył, ktorego Bog sam zálećił. 13 Szátan go kusi. 14 Począł w Galilei uczyć. 16 Tamże Szymoná z Andrzejem, a Jákubá z Janem do siebie wezwał. 24 W zgromádzeniu Kafarnajskim w szábát uczy. 25 Támże opętánego leczy. 30 I świekrę Piotrowę. 34 I innych niemocnych wiele. 39 Uczy też w inszych zgromádzeniach. 40 I oczyścia trędowátego.

Mk 2,0 Kápitułá 2. 1 W Káfarnáum uzdrowił Jezus powietrzem ruszonego. 5 Odpuszczając mu grzechy. 6 Dlaczego też szemrzą przeciw niemu uczeni w piśmie. 14 Wezwał Máteusza celniká. 15 I je w domu tego z celnikámi i innymi grzesznymi. 16 Przeto; go też szacują Fáryzeuszowie. 17 Ale im ná to odowieda Jezus. 10 I ucznie swe iż nie pościli wymawia. 23 Broni ich też w tym, iż w szábát kłosy rwali i jedli.

Mk 3,0 Kápitulá 3. 1 W szábtr Jezus rękę uschłą uleczył. 6 Dlaczego rádzą się przewciw niemu fáryzeuszowie. 7 Dla ktorych zonad wstępuje do morzá gdzie też tłumy ludzi zá nim idą. 10 Z ktorych wiele chorych uzdrowił. 11 Duchowie tez nieczyści przed nim upádáją wyznáwájąc go. 12 Z czego ich on strofuje. 13 Z uczniow swych czyni niektore ápostoły ná gorę wstąpiwszy. 20 Gdzie się też do niego zebráło wiele ludzi. 21 U tego powinowáci poimáć go chcą, jakoby on miał odeść od rozumu. 22 Fáryzeuszowie moc tego: Belzebubá być powiedáją. 29 A on ukázuje iż grzecha przeciw duchowi świętemu. 33 A przytym okázuje, kto jest jego mátką i brátem.

Mk 4,0 Kápitułá 4. 1 Uczy Jezus przez podobienstwá, o rozsiewcy i nasieniu. 15 I wykłáda záś toż podobienstwo. 21 Mowi też o zápaleniu świece. 22 Że się wszytko co jest tájemnego objáwić ma. 24 A i z jáką kto miárą mierzy, obmierzono mu będzie. 26 Drugie podobienstwo o nasieniu i jáko ono rosćie. 31 I o ziarnku gorczycznym. 36 A táko jádąc w łodzi po morzu wiary uskromił.

Mk 13,0 Kápitulá 13. 1 Uczniowie kośćioł Jezusowi ukázują. 2. Ktorym on powieda o zburzeniu jego. 6 Znáki opowiedájąc ktore to uprzedzić miały upominájąc ich, áby się strzegli zwodzićielow. 10 A iż pierwej miáła być przepowiedána Ewanielia w wszech narodow. 11 Dla ktorej mieli wiele ćierpieć przypowiedacze jej. 14 Ale nie mniejsze trapienie żydowe w obleczeniu Jerozolimskim. 22 Gdzie tez nástáć miáło wiele fałszywych Chrystusow. 26 Nad to powieda też i o przyśćiu swym ná sąd. 33 Nápominájąc wszytkich, áby czuli i modlili się.

Mk 14,0 Kápitulá 14. 1.2. Dwá dni przed świętem páschy w Betániey, námázáłá niewiástá máśćią głowę Jezusowi. 4 Co niektore z uczniow Jezusowych obráziło. 6 Lecz ją Jezus wymawia. 10 Judasz Jezusa przedáje. 12 Jezus pierwszego dniá przásznikow, páschy pożywa. 18 U stołu Judaszá opowieda i upomina. 22 Wieczerzą ná pámiątkę swą postánowia. 27 Opowiedájąc też uczniom swym że sie ná nim zgorszyć mieli. 29 Piotr się mężnym czyni. 32 Jezus wszedł do ogrodá. 35 Modli się Bogu. 37 Uczniowie śpią. 43 Judasz z rotą przyszedszy wydał go przez pocáłowánie. 47 Piotr ucho ućiął. 53 Jezusa pojmánego wiodą do Káiáfaszá. Gdzie przeciw niemu fałsz świádczą. 62 Jezus się wyznawa być Christusem Synem Bożym. 46 Záczym osądzony jest ná śmierć. 66 Piotr się gorszy. 27 I záś się uznawa.

Łk 3,0 Kápitulá 3. 1. Czáas ktorego, począł Jan uczyć i nurzać. 7. Jáko obłudne <...>dy strofował. 11. Jáko pospolstwo náuczał. 12. Co też zá roskázanie celnikom zostáwił. 14. I co żołnierzom zá odpowiedz dał. 16. Nád to jáko też Jezusowi świádectwo uczynił. 19. Jáko Herodá karał. 21. Jezusá ponurzył. 23. Ktorego to Jezusá przodki opisanie Łukasz.

Łk 5,0 Kápitulá 5. 1. Jezus siedząc w łodzi náucza ludzi. 5. Piotr ná słowo jego wielkość ryb pojmał. 10. A potym wszytsko opuściwszy idzie záa Jezusem i z Synmi Zebedeuszowemi. 12. Jezus trędowátego oczyścił. 18. Potym páráliżem ruszonego uzdrowił. 20. I grzechy mu odpuścił. 27. Máteuszá celniká wezwał. 29. I z nim w domu jego jadł. 30. Dlaczego też Fáryzeuszowie szemrzą przeciw niemu, ále im ná to odpowieda. 33. I ucznie swe iż też z nimi nie pościli wymawia.

Łk 6,0 Kápitulá 6. 1. Uczniowie rwą kłosy w szábát. 2. Fáryzeuszowie to gánią. 5. Jezus ich omawia. 6. Ufam też w szábát uschłą rękę leczy. 11. Fáryzeuszowie się nań zmawiáją. 12. A on oschodzi modlić się Bogu. 13. Potym obrał dwanaście Apostołów. 17. Wiele chorych leczy. 20. A ucznie swe uczy o prawdziwym szczęściu, i o nieszczęściu. 21. Miłowáć każe nieprzyjacioły, i dobrze im czynić. 37. Nikogo nie da sądzić áni potępić. 38. Dobrą miárą mierzyć. 41. Źdzbła z oká cudzego nie wyjmowáć, ábyś z swojego trwam wyrzucił. 43. Jákie drzewo, táki owoc jego. 45. Jákie serce, tákie to co w nim jest. 47. Słuchácze słowá Bożego budownkowi podobni.

Łk 24,0 Kápitułá 24. 1 Niewiásty poszły do grobu 2 Grob odwálony. 3 Bez ciała Jezusowego. 4. Ukazáli się im dwá ánjołowie. 5. Potym się im też Jezus ukazał. 9 Uczniom to opowiedają. 11 Oni to za błázeństwo máją. 12 Piotr do grobu bieży. 13 Dwá dudzy do Emmaus. 15. Jezus idize z nimi. 25 Strofuje je i pismá wykłada. 30 Poználi go w łamániu chlebá. 33 Swym to oznájmują wrociwszy się. 36 Jezus się wszytkim ukazał. 43 Je z nimi rybę i miod. 45 Otworzył im zmysł ku wyrozumieniu pismá. 49 Obiecuje im ducha od ojca. 50 Rozstał się z nimi, wzięty do niebá.