Wystąpienia 141-160 z 167
Jn 15,20 Wspomnicie słowo, ktorem ja wam rzekł: nie jest niewolnik więtszy (nád) Páná swego: Jesli mnie prześládowáli, i was prześládowáć będą: Jesli słowo moje chowáli, i wásze chowáć będą.
Jn 15,23 Kto mnie nienawidzi, i ojcá mego nienawidzi.
Jn 15,24 Gdybym spraw nie poczynił u nich, ktorych nikt iny nie uczynił, grzechu by nie mieli: Ale teraz i widzieli i nienawidzieli i mnie i ojcá mego.
Jn 15,26 Gdy záś przyjdzie pocieszyciel ktorego ja poślę wam od ojcá duch prawdy, ktory od ojcá wychodzi, on świadczyć będzie o mnie:
Jn 16,3 A to uczynią wam, iż nie znáją ojca, áni mnie.
Jn 16,27 A nie mowię wam, iż ja prosić będę ojcá o was, sam bo ociec miłuje was, iżeście wy mnie miłowáli, i uwierzyliście, żem ja od Bogá wyszedł.
Jn 16,32 Oto przyjdzie godziná, i teraz przyszłá że się rozsypiecie káżdy do swoich, á mnie jednego ostáwicie, á nie jestem jeden, gdyż ociec ze mną jest.
Jn 17,6 Objáwiłem twoje imię ludziam ktore mi dałeś z świátá Twoi byli, á mnie dałeś je, i słowo twoje záchowáli.
Jn 17,8 Iż mowy ktore mi dałeś, dałem im, á ci wzięli, i poználi prawdziwie, że od ciebie wyszedłem, i uwierzyli żeś ty mnie posłał.
Jn 17,18 Jáko mnie posłałeś ná świát, i ja posłałem je ná świát,
Jn 17,19 I zá nich ja poświącam mnie sámego, áby i ci byli poświęceni w prawdzie.
Jn 17,21 Aby wszyscy jedno byli, jáko ty ojcze we mnie, á ja w tobie, áby i ci w nas jedno byli: áby świát wierzył, żeś ty mnie posłał.
Jn 17,22 A ja sławę ktorą dałeś mnie, dałem im, áby byli jedno, jáko i my jedno jesteśmy.
Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie, áby byli dokonáni w jedno, i áby poznał świát, żeś ty mnie posłał, i umiłowałeś je, jáko i mnie umiłowałeś.
Jn 17,25 Ojcze spráwiedliwy, á świát cię nie poznał, ja záś poznałem cię, i ci poználi, że ty mnie posłałeś.
Jn 18,8 Odpowiedział Jezus: rzekłem wam, iż ja jestem. Przeto jesli mnie szukacie, dajcie tym odyść,
Jn 18,34 Odpowiedział Jezus: Od siebie ty to mówisz álbo inszy tobie powiedzieli o mnie?