Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 5,14 A Jezus przykazał mu, áby nikomu tego nie powiádał: Ale, idź ukaż sie kápłanowi, i ofiáruj zá oczyścienié twoje, jáko przykazał Mojzész, im ná świádectwo.

Łk 5,16 Ale on odchodził więc ná puszczą, á tám sie modlił.

Łk 5,22 Ale gdy poznał Jezus myśli ich, odpowiádájąc, rzekł do nich: Czemu myślicie złe rzeczy w sercách wászych?

Łk 5,35 Ale przyjdą dni, i gdy będzie oddalon od nich oblubieniec, tedy będą pościć w one dni.

Łk 5,38 Ale nowe wino ma być lane w nowe naczynie: Tedy sie oboje záchowa.

Łk 6,8 Ale on wiedział myśli ich, i rzekł człowiekowi ktory miał uschłą rękę. Wstań, á stań w pośrzodku. A on wstawszy, stánął.

Łk 7,26 Ale coście wyszli widzieć: czy_li Proroká? I owszem powiádam wam, iż więcej niż Proroká:

Łk 7,28 Abowiem powiádam wam, że miedzy syny niewieściemi nie mász więczszego Proroká nád Janá Krzcicielá. Ale ktory jest mniejszy w krolestwie Bożym, więczszy jest niżli on.

Łk 8,14 Ale co miedzy ciernie wpádło, ci są ktorzy słuchali, á od pieczliwości i od bogactw, á rozkoszy tego żywotá, idąc, bywáją záduszeni, i nie przyniosą owocu.

Łk 8,25 Ale do nich rzekł: Gdzie jest wiárá wászá? Ktorzy polękawszy sie, dziwowáli sie społecznie mowiąc: Co mnimasz, co to zacz jest, iż i wiátrom i morzu rozkázuje, á słucháją go?

Łk 8,38 I prosił go on mąż z ktorego dyjabelstwá wyszły, áby przy nim był. Ale go puścił Jezus od siebie, mowiąc:

Łk 8,48 Ale on rzekł jej: Corko wiárá twojá ciebie zdrową uczyniłá: Idź w pokoju.

Łk 9,24 Abowiem kto będzie chciał duszę swoję záchować, stráci ją. Ale kto by strácił duszę swoję dla mnie ten ją záchowa.

Łk 9,32 Ale Piotr i ci co z nim byli: obciążeni byli snem. I ocuciwszy sie, ujźrzeli onę wielmożność jego, i dwu mężow, ktorzy stáli z nim.

Łk 9,45 Ale oni nie baczyli (áni rozumieli) tego słowá, á było im zásłonione, áby go nie rozumieli, á obawáli sie go też pytać o to słowo.

Łk 9,61 Rzekł záś drugi: Pojdę zá tobą Pánie, ale mi pierwej dopuść, że dam znać tym ktorzy domá są.

Łk 10,33 Ale Sámárytan niektory, jádąc w drogę, nádjáchał go, i ujźrzawszy go, zruszył sie miłosierdziem.

Łk 11,17 Ale on gdy ujźrzał myśli ich, rzekł im: Kożde krolestwo sámo w sobie rozerwáne, spustoszeje: ták że dom ná dom upádnie.

Łk 11,19 Ale jeśliż ja już w Beelzebubie wyrzucam dyjabelstwá, synowie wászy przez kogo wyrzucają? I przetoż oni was będą sądzić:

Łk 11,20 Ale jeśliż ja pálcem Bożym wyrzucam dyjabelstwá, iścieć przyszło ná was krolestwo Boże.