Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 8,2 [A rániuczko zásię] przyszedł do kościołá, á tłum wszytek zszedł się do niego: á siadszy uczył je.

Jn 10,3 Temu odźwierny otwiera, á owce słucháją głosu jego: i názywa owieczki swe podług názwiská ich, i wywodzi je.

Jn 10,12 Lecz najemnik, i ktory Pásterzem nie jest, ktorego nie są owce własne, widzi wilká przychodzącego, i odbiega owiec ucieka: á wilk je porywa, i rozprásza owce.

Jn 10,27 Owce moje słucháją głosu mego, á ja je znam, i idą zá mną.

Jn 10,29 Ociec moj ktory je mnie dał, więtszy jest niż wszyscy: á żáden nie może wydrzeć z rąk ojcá mego.

Jn 11,19 A przyszło było wiele z żydow [do Marty i Máryjej áby je cieszyli po brácie ich.

Jn 12,40 Záślepił oczy ich, i zátwárdził serce ich: áby nie widzieli oczymá, i wyrozumieli serce, i náwrocili się, i uleczyłbych je.

Jn 13,1 A przed świętem Páschy wiedząc Jezus iż przyszłá godziná jego, áby przeszedł z te(go) świátá do ojcá, umiłowawszy swe ktorzy byli ná świecie, áż do końcá umiłował je.

Jn 13,18 Nie o wszytkich ci was mowię: [jać wiem] ktorem obrał: ále żeby się wypełniło pismo, Ktory ze mną je chleb, podniosł przeciwko mnie piętę swą.

Jn 14,21 Kto ma rozkazánie moje, i záchowywa je, ten ci jest ktory mnie miłuje: A kto mnie miłuje, będzie go też miłował ociec moj: i ja go miłowáć będę, i objáwię mu siebie sámego.

Jn 17,6 Oznajmiłem imię twe ludziam, ktoreś mi podał z tego świátá. Towić byli, i dałeś mi je, á mowę twoję záchowáli.

Jn 17,11 A nie jestem więcej ná świecie, lecz ci ná świecie są, á ja do ciebie idę. Ojcze święty, záchowajże je w imię twoje, ktoreś mi dał, áby byli jedno jáko my.

Jn 17,12 Gdym z nimi był ná świecie, jak je záchowywał w imię twoje: ktoreś mi dał strzegłem ich, i żaden z nich nie zginął, jedno syn zátrácenia: żeby się pismo wypełniło.

Jn 17,14 Ja dałem im mowę twoję, á świát miał je w nienawiści iż nie są z świátá, jáko ja nie jestem z świátá.

Jn 17,15 Nie proszę ábyś je zjął z świátá, ále żebyś je záchował ode złego.

Jn 17,17 Poświęćże je w prawdzie twojej: Mowá twojá jest prawdá.

Jn 17,18 Jákoś mnie posłał ná świát, i ja posłałem je ná świát.

Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie, áby byli doskonáłymi w jedno, á iżby poznał świát żeś ty mnie posłał, i umiłowałeś je jákoś mnie umiłował.

Jn 19,40 Wzięli tedy ciáło Jezusowe, i uwinęli je [w prześcierádłá] z rzeczámi wonnemi, jáko jest zwyczaj żydom pogrzebáć.