Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: je (1563)

Wystąpienia 141-160 z 181

Łk 23,53 I zjąwszy je uwinął w prześcierádło, á położył w grobie ktory był z kámieniá wyciosány, w ktorym jeszcze nigdy żaden nie był położon.

Łk 24,13 A oto dwá z nich tegoż dniá szli do miásteczká ktore było ná sześcidziesiąt stájan od Jeruzálem, á zwano je Emmaus.

Łk 24,50 Zatymże je wiodł precz áż ku Betánijej, á podniosszy ręce swe, błogosłáwił im.

Jn 1,38 Obrociwszy się tedy Jezus, á ujźrawszy je za sobą idące, rzekł do nich: Czegoż szukacie? A oni rzekli: Rabbi (co jeślibyś wykłádał jest Mistrzu) gdzież mieszkasz?

Jn 2,7 I rzekł im Jezus: Nálejcie pełne ty stągwie wody, á ták nálali je pełne áż i z wirzchem.

Jn 5,36 Aleć ja mam świádectwo więtsze niżli Jan, ábowiem spráwy ktore mi Ociec dał ábych je odprawował, tyż sámy spráwy ktore ja czynię, dawáją o mnie świadectwo iż mię Ociec posłał.

Jn 6,52 Wadzili się tedy Żydowie jedni przeciw drugim mowiąc: Jákoż ten może nam dáć ciáło swe ábyśmy je jedli?

Jn 8,2 I rániuczko potym był w Kościele, á lud wszytek zszedł się do niego, i siadszy uczył je

Jn 10,3 Temu odźwierny otwiera, á owce słucháją głosu jego, i názywa owieczki swe miánowicie, á prowádzi je.

Jn 10,17 Dla_tegożci mię miłuje Ociec, iż ja pokłádam zdrowie moje ábych je zásię wziął.

Jn 10,18 Żadenci go nie odejmie ode mnie, ále ja pokłádam je sam od siebie, i mam moc położyć je, á mam moc zásię wziąć je: To rozkazánie wziąłem od Ojcá mego.

Jn 10,27 Owieczki moje słuchájąć głosu mego, á jać je znam, i idą zá mną.

Jn 10,29 Ociec moj ktory je mnie dał, więcszy jest niż wszyscy, á żaden nie może ich wydrzeć z rąk Ojcá mego.

Jn 11,19 Tám się zeszło wiele Żydow do Marthy i Máryjej, áby je cieszyli po brácie ich.

Jn 12,40 Záślepił oczy ich, i zatwárdził sercá ich, áby nie widzieli oczymá, á nie zrozumieli sercem, żeby się nie náwrocili, á nie uleczyłbych je.

Jn 13,1 Tedy przed świętem Wielkonocnym wiedząc Jezus iże przyszłá godziná jego, áby odszedł z tego świátá do Ojcá, gdyż umiłował swe ktorzy byli ná świecie, i aż do końcá umiłował je.

Jn 13,18 Nie o wszytkichci was mowię, jać wiem ktorem obrał, ále żeby się wypełniło pismo, Ten ktory ze mną je chleb, podniosł już teraz przeciwko mnie piętę swą.

Jn 14,21 Ktoryć się trzyma rozkazánia mego, i záchowywa je, tenci jest ktory mnie miłuje, A kto mnie miłuje, będzie go też miłował Ociec moj, i ja go miłować będę, á objáwię mu siebie sámego.