Wystąpienia 141-160 z 170
Jn 2,7 Tedy im rzecze Jezus: Nálejcie w to naczynie pełno wody. I nápełnili je áż do wierzchu.
Jn 5,36 Aleć ja mam świádectwo więtsze niż Janowo. Abowiem uczynki ktore mi dał Ociec ábym je wykonał: sáme uczynki ktore ja czynię, świádectwo wydawáją o mnie, że mię ociec posłał.
Jn 6,30 Tedy mu rzekli: A coż zá znamię ty czynisz, żebyśmy je ujźrzawszy wierzyli tobie. Coż ty spráwujesz?
Jn 8,2 i zasie o świtániu przyszedł do kościołá, á wszystek lud przyszedł do niego, á on siedząc náuczał je.
Jn 10,3 Temu odźwierny otwarzá, á owce głosu jego słucháją: á własnych owiec wzywa własnemi przezwiski, i wywodzi je.
Jn 10,27 Owce moje głosu mego słucháją: i ja znam je, i chodzą zá mną,
Jn 11,19 A wiele z Żydow przyszli byli do Marty i Máryjej, áby je cieszyli po brácie ich.
Jn 13,1 A przede dniem świętym wielkonocnym, wiedząc Jezus iż przyszłá godziná jego: áby szedł z tego świátá do Ojcá: gdyż miłował swe ktorzy byli ná świecie, aż do końcá je miłował.
Jn 13,17 Jeśli te rzeczy wiecie, będziecie błogosłáwieni, będziecieli je czynić.
Jn 14,21 Kto ma przykázania moje, á zachowywa je: ten jest ktory mię miłuje, á kto mie miłuje, będzie go miłował ociec moj: i ja go będę miłował, i objáwię sie mu.
Jn 17,6 Oznajmiłem imię twoje ludziom ktoreś mi dał z świátá. Twoi byli, i mnieś je dał, i słowá twoje chowáli.
Jn 17,11 I już nie jestem ná świecie, á ci na świecie są, i ja do ciebie idę. Ojcze święty, záchowaj je w imię twoje, ktoreś mi dał, áby byli jedno jáko i my.
Jn 17,12 Gdym był z nimi, jam je chował w imię twoje. Ktoreś mi dał, strzegłem ich, i żaden z nich nie zginął, chybá syn zátrácenia áby sie pismo wypełniło.
Jn 17,14 Jam im dał słowá twoje, á świát je w nienawiści miał, iż nie są z świátá, jáko i ja nie jestem z świátá.
Jn 17,15 Nie proszę ábyś je wziął z świátá, ále ábyś je záchował ode złego.
Jn 17,17 Poświęć je w prawdzie. Mowá twojá, prawdá jest.
Jn 17,18 Jákoś ty mnie posłał ná świát, ták i ja posłałem je w świát.
Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie, áby byli dokonáni w jedno, á żeby poznał świát iżeś ty mnie posłał, i żeś je miłował, jákoś i mnie miłował.
Jn 19,31 Tedy Żydowie, iż był dzień Gotowánia, aby nie zostáły ná krzyżu ciáłá ná Sobbotę, bo był to dzień wielki Sobbotni, prosili Piłatá, áby były połámáne ich kości, á potym je zdjęto.