Wystąpienia 141-160 z 230
Jn 1,18 Żadenci nigdy Bogá nie widział, lecz on jedynorodny syn ktory jest w łonie Ojcowym, ten nam opowiedział.
Jn 1,33 I nie poznałciem go ja, ále ten ktory mię posłał ábym krzcił wodą, ten mi powiedział: Nad ktorym ujźrysz Duchá zstępującego, i nád nim zostawájącego, tenci jest ktory krzci Duchem świętym.
Jn 1,34 A przetożciem ja widział i świádczę, że ten jest on Syn Boży.
Jn 1,41 Ten napirwej nálazszy Symoná brátá swego, powiedział mu: Náleźliciechmy Mesyjaszá one(go), co jest, jeślibyś wykłádał, Krystus.
Jn 2,19 A Jezus odpowiedziawszy rzekł im: Rozwalcie ten kościoł, á ja ji we trzech dnioch wystáwię.
Jn 2,20 Tedy rzekli Żydowie: Przez czterdzieści i sześć lat budowan jest ten kościoł, á ty go chcesz we trzech dnioch wystáwić?
Jn 3,2 Ten przyszedł do Jezusa w nocy, i rzekł mu: Mistrzu, wiemy żeś przyszedł od Bogá Mistrzem, Bo żaden tych známion czynić nie może, ktore ty okázujesz, jeśliby z nim Bog nie był.
Jn 3,13 Abowiemci żaden nie wstąpił do niebá, jedno ten ktory zstąpił z nieba, Syn człowieczy ktory jest w niebie.
Jn 3,24 Bo jeszcze w ten czás Jan nie był podan do więzienia.
Jn 3,26 A przetoż przyszli do Janá i rzekli mu: Mistrzu, ten ktory z tobą był zá Jordanem, o ktorymeś ty dał świadectwo, ten też oto krzci, á wszyscy idą do niego.
Jn 3,34 Abowiem ten ktorego Bog posłał, słowá Boże powieda, bo temu Bog nie pod miárą dawa Duchá.
Jn 4,10 Ale Jezus dawszy jej odpowiedź rzekł: O_byżeś wiedziałá ten dar Boży, i kto ten jest ktory mowi tobie, Daj mi pić, tedy byś ty go prosiłá, á on by tobie dał wodę żywą.
Jn 4,18 Abowiemeś piąci mężow miáłá, á teraz ten ktorego masz nie jestci twoj mąż, toś prawdziwie powiedziáłá.
Jn 4,27 A ná ten czás przyszli zwolennicy jego, i dziwowali się że z niewiástą rozmawiał, wszákoż mu żaden nie rzekł ocz pytasz, abo co z nią rozmawiasz?
Jn 4,29 Podźcie á oglądajcie człowieká, ktory mi powiedział wszytko comkolwiek czyniłá, zali nie ten jest Krystus?
Jn 4,31 W ten czás go prosili zwolennicy jego mowiąc: Mistrzu jedz.
Jn 4,36 A ktoryć żnie bierze zapłátę, i zbiera owoc do żywota wiecznego, aby i ten ktory sieje, weselił się społu z tym ktory żnie.