Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 4,25 Prawdziwie wam mowię, żeć wiele wdow było, zá czásow Helijaszowych miedzy ludem Izráelskim, ná ten czás gdy było zámknione niebo przez trzy láta i sześć Miesięcy, gdy sie był stał głod wielki po wszystkiej ziemi,

Łk 4,33 A był w Bożnicy człowiek ktory miáł dyjabelstwo nieczyste: ten záwołał głosem wielkim,

Łk 7,23 á błogosłáwiony jest ten ktory sie nie zgorszy ze mnie.

Łk 7,39 Obaczywszy to Fáryzeusz ktory go był wezwał, myślał sam w sobie mowiąc: By ten był Porokiem, wiedziałby wżdy co to á jáka jest niewiástá ktora sie go dotyka, bo jest grzeszna białá głowá.

Łk 7,43 Odpowiádájąc Symon, rzekł: Mniemam iż ten ko(mu) więcej odpuścił. A on mu rzekł dobrześ osądził.

Łk 8,5 Wyszedł ten ktory sieje, rozsiewáć násienie swoje: á gdy rozsiewał, jedno upádło przy drodze, á podeptano jest, i ptacy powietrzni wyzbieráli je.

Łk 8,28 Ten skoro ujźrzał Jezusá, upadł przed nim, i krzycząc głosem wielkim, rzekł : Coż mnie z tobą Jezusie, synu Bogá najwyższego? Proszę cie, nie męczże mię.

Łk 8,41 A oto przyszedł mąż ktoremu imię było Jáirus, á ten był przełożonym Bożnice Żydowskiej, i upadł u nog Jezusowych, prosząc go áby wszedł do domu jego:

Łk 9,24 Abowiem kto będzie chciał duszę swoję záchować, stráci ją. Ale kto by strácił duszę swoję dla mnie ten ją záchowa.

Łk 9,35 Stał się też głos z obłoku, ktory ták mowił: Ten jest syn moj miły, tego słuchajcie.

Łk 9,36 A gdy sie stał ten głos, nálezion jest Jezus sam. A oni milczeli, i nikomu nic nie powiádáli w one dni tych rzeczy ktore ná tem czás widzieli.

Łk 9,48 i rzekł im: Ktokolwieby przyjął to dziecię w imię moje, ten mnie przyjmuje. A ktokolwiek mnie przyjmie, przyjmuje onego ktory mnie posłał. Abowiem kto mniejszym jest miedzy wámi wszystkimi, ten zacniejszym jest.

Łk 10,37 A on rzekł: ten ktory uczynił miłosiedzie nád nim. I rzekł mu Jezus: idź, czyńże też ty ták.

Łk 11,23 Kto nie jest ze mną, przeciwko mnie jest: a kto ze mną nie zbiera, ten rozprasza.

Łk 11,29 A gdy sie tłuszcze zbiegáły, jął mowić: Oto ten narod, narod złośliwy jest: Známieniá sie domaga, á nie będzie mu znák dány, jedno znák Jonaszá Proroká.

Łk 11,50 áby byłá szukaná krew wszystkich Prorokow, ktora wylaná jest od postánowienia świátá, przez ten narod,

Łk 12,21 Takci jest ten ktory sobie skárbi, á nie jest ku Bogu bogáty.

Łk 12,46 Przyjdzie Pan onego sługi w ten dzień kiedy sie nie nádzieje, i w onę godzinę ktorej nie wie, i rodzieli go, i cząstkę jego z niewiernemi położy.

Łk 13,1 A byli przy tym ná ten czás niektorzy, co mu powiádáli o Gálilejczykach, ktorych krew Piłath zmieszáł z ofiárámi ich.