Wystąpienia 141-160 z 408
Mk 9,9 Tedy gdy zeszli z gory, rozkazał im áby tego nikomu nie powiedali co widzieli, jedno áżby Syn człowieczy wstał z martwych.
Mk 9,10 A ták oni zatrzymawali to u siebie, pytając się spolnie co by to było z martwych wstáć.
Mk 9,13 Ale wam powiedam żeć przyszedł Helijasz, i czynili mu co chcieli, jáko o nim jest nápisano.
Mk 9,22 I często miotał go do ogniá i do wody áby go strácił, ále możeszli co, pomoż nam, ruszywszy się przeciw nam miłosierdziem.
Mk 9,38 Tedy mu Jan odpowiedział mowiąc, Mistrzu widzielichmy niektorego co przez imię twe wyganiał dyjabelstwo, ktory nie chodzi zá nami, i zakazálichmy mu, bo zá nami nie chodzi.
Mk 10,9 Co tedy Bog złączył, niechżeć człowiek nie rozłącza.
Mk 10,14 Co gdy obaczył Jezus, gniewał się, mowiąc do nich, Dopuśćcie dziateczkam ić do mnie, á nie zákázujcie im, ábowiemci tákowych jest Krolestwo Boże.
Mk 10,21 A Jezus wejźrawszy nań, rozmiłował się go, i rzekł mu, Jednegożci nie dostawa, Idźże á przedaj wszytko co masz i rozdaj ubogim, á będziesz miał skarb w niebie, przydźże á chodź zá mną wziąwszy krzyż ná się.
Mk 10,24 Ulękli się tedy zwolennicy dla tych słow jego, A Jezus im zásię odpowiedziawszy rzekł, Synowie, jákoż jest trudno tym co bogáctwam ufáją wnić do Krolestwá Bożego.
Mk 10,32 I byli w drodze idąc ku Jeruzálem á Jezus szedł przed nimi, i lękali się, á idąc zá nim bali się: I zásię wziąwszy z sobą ony dwánaście, począł im powiedáć co się z nim dziać miáło.
Mk 10,41 Co gdy dziesięć inych usłyszeli, poczęli zá złe mieć Jákubowi i Janowi.
Mk 11,5 Niektorzy tedy z onych co tám stali, rzekli im, Coż czynicie iż odwięzujecie oślę?
Mk 11,13 A gdy ujźrał z dáleka figowe drzewo, ná ktorym było liście, przyszedł pátrzyć ázáby był co ná nim nalazł, i gdy do niego przyszedł, nic nie nalazł, jedno liście, bo nie był czas figam.
Mk 11,14 Tedy Jezus rzekł figowemu drzewu, Niechżeć nikt ná wieki nie używa owocu z ciebie, co słyszeli uczniowie jego.
Mk 11,15 A ták przyszli do Jeruzálem, á Jezus wszedszy do kościołá, począł wyrzucáć ty ktorzy kupowali i przedawáli w kościele, á sprzewrácał stoły bánkierzow, i stołki tych co przedawáli gołębie.
Mk 11,23 Bo záprawdę wám powiedam, Iż ktorykolwiek rzecze tej gorze, Podnieś się á wrzuć się w morze, á nie będzie się wahał w sercu swem, lecz uwierzy że się stánie co mowi, tedyć się stánie co jedno rzecze.
Mk 11,25 Gdy też stániecie modląc się, odpuśćcie jeśli co przeciw komu macie, áby on ociec wasz ktory jest w niebie odpuścił wam przestępstwá wásze.
Mk 12,17 I odpowiedziáwszy Jezus, rzekł im, Wroćcież co jest Cesarskiego, Cesárzowi, á co jest Bożego, Bogu, i zadziwili się mu.