Wystąpienia 141-153 z 153
Jn 14,30 Już ci daléj nie będę wielé mowił z wami, Abowiem ci idzie książę tego swiata, a we mnie-ć nic nie má
Jn 16,13 Lecz gdy przyjdzie on to duch práwdy, doprowadzi-ć wás we wszelką práwdę, Abowiem ci nie będzie mowił od samego siebie, ale cobykolwiek usłyszáł [to] będzie mowił, i rzeczy przyszłé wam opowié,
Jn 16,27 Abowiem ci sam ociec miłuje was, izeście wy mnie umiłowali, i uwierzyliście, iżem ja od boga wyszedł,
Jn 17,9 Já za nimi proszę, Nie proszęć za światem ale za temi ktoreś mi dáł, Abowiem ci twoi są, I moje wszystki rzeczy twojemi są,
Jn 18,13 i powiedli go náprzód do Annasza, Abowiem Annasz był Cieść Kajaphaszow, ktory był Biskupem roku onego,
Jn 19,36 Abowiem ci się to zstało, aby Jn 20,9 Abowiem byli jeszcze nie wiedzieli pisma, iż on miáł z marwtych powstać, Łk 19,48 ale nie najdowali coby uczynili, Abowiem był wszystek lud zawisnął sługając go. Jn 2,25 Bo on wiedziáł wszystki, i nie było mu potrzeba aby mu kto świadczył o człowieku, Abowiem on wiedział co było w człowieku. Mt 6,34 Nie troszczcież się tedy, [co by] na jutrzejszy dzień, Abowiem jutrzejszy dzień, O swych się doległościach troskać będzie. Dość ci má ma dzień na *złości] swojéj. Mt 7,29 Abowiem jé uczył, jako*by z mocą osobliwą] a nie jako doktorowie Mt 11,30 Abowiem ci jarzmo moje *znośné] i *ciężár mój lekki. Mt 12,50 Abowiem kto by kolwiek uczynił wolą ojca mojégo ktory w niebiesiéch, ten mojęm bratem i siostą i matką jest.