Słowo: tedy (1556) 
Wystąpienia 141-160 z 387
Mk 12,37 Sam tedy Dawid zowie go páne(m), i skądże tedy jest synem jego? I wielka tłuszcza rádá jego słucháłá.
Mk 13,14 A gdybyście uźrzeli brzydkość spustoszenia stojącą gdzie nie ma być, (kto czcie, niechaj rozumie.) Tedy ktorzy w żydostwie są, niechaj uciekáją ná gory.
Mk 13,21 I tedy jeśliby kto wam mowił. Oto tu jest Christus. Oto tám, nie wierzcie.
Mk 13,26 A tedy ujźrzą syná człowieczego, przychodzącego w obłokach z mocą wielką i sławą.
Mk 13,27 I tedy pośle ánjoły swoje, i zgromádzi wybráne swoje od czterech wiátrow od wierzchu ziemie áż do wierzchu niebá.
Mk 14,50 Tedy zwolennicy jego opuściwszy go, wszytcy uciekli.
Mk 15,9 Piłat tedy odpowiedział im i rzekł. Chcecie wypuszczę wam krolá żydowskiego?
Mk 15,12 A Piłát zásię odpowiádájąc, rzekł im. Coż tedy chcecie iż uczynię krolowi żydowskiemu?
Łk 1,31 I odpowiádájąc ánjoł rzekł jej. Duch święty z wysokości przyjdzie ná cię, á moc najwyższego záćmi tobie. I dlatego tedy co sie národzi z ciebie święte, będzie zwano synem bożym.
Łk 3,7 Mowił tedy do tłuszczy ktore wychodziły aby były okrzczone od niego. Zarody jászczorce. Kto ukazał wam uciekáć od przyszłego gniewu?
Łk 3,8 Czyńcież tedy owoce godne pokuty, á nie poczynajcie mowić. Ojcá mamy Abráhámá. Abowiem powiádam wam Iż mocen jest bog z kámieniá tego wzbudzić syny Abráhámowe.
Łk 3,9 Abowiem jużci siekierá ku korzeniowi drzewá przyłożoná jest. Wszelkie tedy drzewo ktore nie czyni owocu dobrego, wycięte będzie, i w ogień wrzucone.
Łk 3,10 I pytáły go tłuszcze mowią. Coż tedy uczyniemy?
Łk 4,7 Ty tedy jeśli upadwszy dałeś mi chwałę przede mną, będą twoje wszytki.
Łk 5,35 Ale przyjdą dni, i kiedy będzie oddalon od nich oblubieniec, tedy będą pościć w one dni.
Łk 6,42 Albo jako możesz rzec brátu twemu. Brácie dopuść mi iż wyrzucę zdźbło z oká twego, á sam w oku twym bierzmá nie obaczasz. Przykryty człowiecze, wyrzuć pierwej bierzmo z oká twego, á tedy przejrzysz ábyś wyjął zdźbło z oká brátá twojego.
Łk 7,31 I rzekł pan. Komuż tedy podobne powiem ludzie rodzáju tego? A komu są podobni?
Łk 7,42 Gdy oni nie mieli skąd by mu wrocili, odpuścił obiemá. Ktoryż tedy z tych dwu więcej go miłuje.
Łk 8,9 Pytáli go tedy zwolennicy jego, co by to byłá zá przepowieść.
