Słowo: ále (1561) 
Wystąpienia 141-160 z 269
Łk 22,32 ále ja prosiłem zá tobą, áby nie ustáłá, wiárá twojá: á ty niegdy náwrociwszy sie, potwierdzaj bráty twoje.
Łk 22,42 temi słowy: Ojcze, jeśli chcesz oddal ten kielich ode mnie. Wszákoż jednák nie stáwaj sie mojá wola, ále twojá.
Łk 22,53 Gdyż ná kożdy dzień bywałem z wámi w kościele, á nie wyciągnęliście ręku ná mię, ále tá jest godziná wászá, i moc ciemności.
Łk 23,28 I obrociwszy sie do nich Jezus rzekł: Corki Jerozolimskie, nie płaczcie náde mną, ále płáczcie sáme nád sobą i nád syny swemi,
Łk 23,41 A myć jednák spráwiedliwie, bośmy wzięli godną zápłátę zá násze uczynki: ále ten nic złego nie uczynił.
Łk 24,24 I szli też byli niektorzy z nászych do grobu, i ták náleźli jáko niewiásty powiádáły: ále sámego nie náleźli.
Łk 24,31 I otworzyły sie oczy ich, á poználi go, ále on zniknął z oczu ich.
Jn 1,8 Nie byłci on świátłością, ále áby świádectwo wydał o świátłości.
Jn 1,13 ktorzy nie ze krwie áni z woli ciáłá, áni z woli mężá, ále sie z Bogá národzili.
Jn 1,26 Odpowiedział im Jan, temi słowy: Jać krzczę wodą, ále w pośrzod was stánął, ktorego wy nie znacie.
Jn 1,31 á jamci go nie znał, ále żeby był objáwion ludu Isráelskiemu, przetom ja przyszedł krzcząc wodą.
Jn 1,33 A jam_ci go nie znał, ále ktory mie posłał krzcić w wodzie, ten mi powiedział. Ná kogo bym ujźrzał Duchá stępującego, i trwającego ná nim, tenci jest ktory krzci w duchu świętym.
Jn 2,9 A gdy skosztował Sprawcá onego wesela wody w wino obroconej, i nie wiedział skąd by było, ále służebnicy wiedzieli, ktorzy czerpáli wodę, przyzwał Sprawcá Páná młodego,
Jn 3,8 Duch gdzie chce, wieje á szum jego słyszysz ále nie wiesz skąd przychodzi, álbo do_kąd idzie: Tákci jest każdy, ktory sie národził z duchá.
Jn 3,15 żeby kożdy ktory weń wierzy, nie zginął, ále żeby miał żywot wieczny.
Jn 3,16 Abowiem ták umiłował Bog (ten) świát, że też syná swego jedynego dał, áby wszelki ktory wierzy weń nie záginął, ále miał żywot wieczny.
Jn 3,17 Boć nie posłał Bog syná swego ná świát, áby sądził świát: ále żeby był zbáwion świát przezeń.
Jn 3,18 Kto weń wierzy, nie sądzą go, ále kto nie wierzy, już osądzon jest: iż nie uwierzył w imię jedynego syná Bożego.
Jn 3,21 ále kto czyni prawdę, chodzi ná świátłość, áby sie objáwiły uczynki jego, iż wedle Bogá uczynione są.
Jn 3,28 Wy sámi będziecie mi świádki, żemci ja powiedział: Nie jestem ja Krystusem, ále iż jestem posłan przed nim.
