Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 10,14 Jamci jest on Pásterz dobry, i znam moje, [á moje też mnie znáją.]

Jn 10,28 Ja im też wieczny żywot dawam, i nie zginą ná wieki, áni ich żaden wydrze z mej ręki.

Jn 10,38 A jeśliż czynię, chociażbyście też mnie [nie wierzyli,] wierzcież spráwam: ábyście poználi i wierzyli żeć ociec jest we mnie, á ja w nim.

Jn 11,46 Niektorzy też z nich szli do Fáryzeuszow, i powiedzieli im co uczynił Jezus.

Jn 11,52 A nie tylko zá on narod, ále żeby też dziatki Boże rozproszone zgromádził w jedno.

Jn 12,9 Dowiedział się tedy wielki tłum z żydow iż tám był: i przyszli nie tylko dla Jezusá, ále żeby też byli ujżrzeli Łázárzá, ktorego wzbudził od umárłych.

Jn 12,10 Nárádzili się też przedniejszy ofiárownicy, żeby z Łázárzá zábili.

Jn 12,18 Dlategoż też wyszedł on tłum przeciwko jemu, [że słyszeli] iż on ten cud uczynił.

Jn 12,20 Byli też niektorzy Grekowie z tych ktorzy, przyszli byli, żeby się Bogi modlili w święto.

Jn 14,21 Kto ma rozkazánie moje, i záchowywa je, ten ci jest ktory mnie miłuje: A kto mnie miłuje, będzie go też miłował ociec moj: i ja go miłowáć będę, i objáwię mu siebie sámego.

Jn 18,2 A wiedział też ono miejsce Judasz ktory go wydał: iż się tám często zchadzał Jezus z uczniámi swojemi.

Jn 18,5 Odpowiedzieli mu, Jezusá Nádzáreńskiego: Rzekł im Jezus, Jamci jest: á z nimi też srał Judasz ktory go wydał.

Jn 18,18 I stali słudzy i oprawcy uczyniwszy ogień, bo zimno było, i grzali się: á stał też z nimi i Piotr, grzejąc się.

Jn 19,19 Nápisał też Piłat i tytuł, i postáwil nád krzyżem, á było nápisano, Jezus Nádzáráński Krol Judski.

Jn 19,39 Przyszedł też i Nikodem (ktory był przedtym przyszedł w nocy do Jezusa) niosąc umieszánie Mirry i Aloes, jákoby sto funtow.

Jn 20,8 Tedy też wszedł i on drugi uczeń, ktory był pierwszy przyszedł do grobu, i widział, i uwierzył.

Jn 21,20 A Piotr obrociewszy się ujźrzał one(go) uczniá, ktorego miłował Jezus pozad idącego, ktory też położył się był przy wieczerzej ná piersiach jego, i mowił, Pánie, ktoryż jest ten co cię wyda?

Mt 5,0 Kápitulá 5. 1Jezus siedząc ná gorze náucza ucznie swe i lud pospolity a obłogosłáwienstwách. 13 Ucznie swe názywa solą: 14 Świátłem świátá i miástem ná gorze zbudowánym. 16 Chce áby świátło ich świeciło, ku pobudce ludzi do chwały Bożej. 17 powieda iż przyszedł wypełnić zakon, ktorej też potym wykłada. 20 Ucząc ucznie swe, o spráwiedliwości tákowej im potrzebá. 21 Pojednánie bráterskie przekłáda nád ofiáry. 25 Z przeciwnikiem sie jednáć każe, radszej niż się z nim práwowáć. 27 Wykłáda przykazánie, Nie będziesz cudzołożył. 29 Namilszą rzecz od siebie odrzućić, ktoraby zgorszyć miáłá. 31 O rozwodzie. 33 O przysiędze. 37 Jáka ma być mowá nászá. 38 Złym zá złe nie oddáwáć. 44 Owszem nieprzyjaćioły miłowáć.

Mt 10,0 Kápitułá 10. 1 wysyłánie obránych dwunaście Apostołow, dla nánki i zgromadzenia owiec <....ych> z domu Izráelskiego, z mocą cudową. 16 I z niebespieczeństwem, jáko owiec między wilki. 18 Ktorym pan niebespieczenstwá opowiedájąc. 19 Przedsię się frásowáć nieda, áni o tym coby mowili myślić. 21 Opowieda też jáka między ludzmi miáłá być nienawiść jednego przeciw drugiemu. 23 A swym ustępowáć káże gdyby ich prześladowano. 28 A choćby ich też zábić mieli ludzie przedsię się ich bać zákázuje. 34 Przetoć miecz wpuścił ná świát, á nie pokoj. 37 Nieda swym krewnych więcej niżli siebie miłowáć. 38 Krzyż ná się bráć każe. 40 Zápłatę obiecuje przyjmującym wierne ucznie jego.