Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: jesus (1553)

Wystąpienia 141-160 z 502

Mk 1,14 *A gdy Ján pojmán jest] przyszedł Jesus do Galilejéj, przepowiedając Ewanjeliją krolestwa Bożego

Mk 1,17 i rzekł im Jesus, Podźcie za mną, a [já] wás uczynię że będziecie rybitwami ludzi.

Mk 1,25 Gdzie Jesus zgromił ji, rzeknąc *umilkni] a wynidź z niego,

Mk 1,35 Rano lepák, jeszcze głęboko w noc, wstáwszy wyszedł Jesus i poszedł na mieśce puste i modlił się tam,

Mk 1,41 A Jesus ulitowawszy się ściągnąwszy rękę dotknął się go i rzecze mu, Chcę, bądź oczyścion,

Mk 2,4 A [tam] gdy się nie mogli przed tłuszczą przybliżyć k niemu, oddarli dach domu w ktorym był Jesus] i *uczyniwszy dziurę] spuścili łoże na ktorem leżáł [on to] paraliżem zarażony,

Mk 2,5 A Jesus ujrzáwszy wiarę ich, rzecze paraliżem zarażonemu, synu *przepuszczám ci] grzechy twoje,

Mk 2,8 A Jesus wnetże poznáwszy duchem swojem, iż tak sami w sobie myślili, powiedziáł im, Cóż wy to [rzeczy] oto ty myślicie w sercach waszych?

Mk 2,14 A gdy zmijáł Jesus, ujrzáł [człowieka przezwiskiem] Lewi syna Alpheuszowe(go) a on na *cle] siedzi, i rzecze mu, Podź za mną, A on wstáwszy poszedł za nięm,

Mk 2,15 I zstało się gdy Jesus siedziáł k stołu w domu jego, że téż wielé celnikow i grzesznych siedziało pospołu z Jesusem i z uczniami jego, Abowiem ich wielé było, aby li *za niem poszli]

Mk 2,17 A Jesus usłyszawszy [to] rzecze im, *Nie potrzebująć którzy *zdrowi są] lekarza, ale ktorzy się źle mają, Nie przyszedłciem já *wezwać] sprawiedliwych, ale grzesznych ku upamiętaniu.

Mk 2,19 A Jesus im powiedziáł. Záż mogą synowie łożnice Małżeńskiéj, w ktoryj z nięmi jest oblubieniec pościć? [Iścieć] jako długo z sobą oblubieńca mają, pościć nie mogą,

Mk 3,7 A Jesus poszedł z uczniami swojęmi do morza, I szła za niem wielkość [ludzi] wielká *z] Galilejéj i żydowskiéj zięmie,

Mk 5,8 Abowiem mu [Jesus] mowił, wynidź duchu nieczysty z człowieka,

Mk 5,13 A Jesus im wnetże dopuścił, I wyszedwszy duchowie nieczyści weszli we świnie, I [stądże] się trzódá runęła *sprzykra] w morze, A było ich jakoby dwa tysiąca i są zaduszoné w morzu,

Mk 5,19 Leć mu Jesus nie dopuścił, ale mu rzecze, Idź do domu twe(go) do swoich, a powiedz jem jakoć wielé pán uczynił, i nad tobą się zmiłowáł,

Mk 5,20 A [on] poszedł, począł powiedáć *po] Dekapolu jako wielé Jesus uczynił jęmu, i dziwowali się wszyścy.

Mk 5,21 A gdy Jesus przejacháł w łodzi zasię na drugą stronę, zebrała się rzésza wielká do nie(go) i A był [tam] nad morzem,

Mk 5,30 A natychmást Jesus poznáwszy *w] sámym sobie, iże moc wyszłá z niego, obrociwszy się miedzy rzészą rzekł, kto się dotknął szát moich?

Mk 5,36 A Jesus wnetże usłyszáwszy *ony słowa] ktoré powiedáno, rzecze [onemu to] Bożnice przełożonęmu, nie bój się, jedno wierz [tylko]